ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กร: กรณีศึกษาโฮสเทลและโรงแรมขนาดเล็กในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

ผู้แต่ง

  • ภาวินันท์ กิตติกรวรเดช นักศึกษาระดับปริญญาโท หลักสูตรเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต (ภาคพิเศษ) คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม
  • กันต์สินี กันทะวงศ์วาร อาจารย์คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

คำสำคัญ:

ความผูกพันองค์กร, โฮสเทล, โรงแรมขนาดเล็ก, พนักงานโรงแรมเชียงใหม

บทคัดย่อ

การศึกษาเรื่อง ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กร: กรณีศึกษาโฮสเทลและโรงแรมขนาดเล็ก ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานและความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะส่วนบุคคลกับระดับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานและศึกษาการตัดสินใจเปลี่ยนงานของพนักงานโดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ พนักงานที่ปฏิบัติงานในโฮสเทล และโรงแรมขนาดเล็กในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 502 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเบื้องต้น เช่น ค่าเฉลี่ย ร้อยละ T-test และ F-test รวมถึงการใช้แบบจําลอง Multinomial Logit ในการวิเคราะห์การตัดสินใจเปลี่ยนงานของพนักงาน

ผลการศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กรพบว่าในภาพรวมผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นว่าความมั่นคงในการทำงานเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์กรมากที่สุด โดยเฉพาะการมีตำแหน่งงานที่มั่นคง ที่มีผู้ตอบแบบสอบถามกว่าร้อยละ 88 ที่เห็นว่ามีอิทธิพลต่อความความผูกพันต่อองค์กรในระดับมากส่วนการศึกษาการวัดระดับความผูกพันต่อองค์กรพบว่าในภาพรวมกลุ่มตัวอย่างมีระดับความผูกพันต่อองค์กรอยู่ในระดับมาก โดยเฉพาะด้านการยอมรับเป้าหมายหรือค่านิยมขององค์กร และด้านความเต็มใจที่จะทุ่มเทความพยายามเพื่อองค์กร ส่วนการทดสอบความแตกต่างของระดับความผูกพันต่อองค์กรตามลักษณะส่วนบุคคลของผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่าผู้ตอบแบบสอบถามที่มีประสบการณ์การทำงาน สถานภาพสมรส รายได้เฉลี่ยต่อเดือน และตำแหน่งงานที่แตกต่างกันจะมีระดับความผูกพันต่อองค์กรที่แตกต่างกัน กล่าวคือผู้ที่มีสถานภาพหม้ายหรือแยกกันอยู่จะมีระดับความผูกพันต่อองค์กรสูงกว่าผู้ที่มีสถานภาพโสด และผู้ที่มีประสบการณ์ในการทำงานกับองค์กรเป็นระยะนานกว่าจะมีระดับความผูกพันต่อองค์กรมากกว่า เป็นต้น ในขณะที่ผลการศึกษาการตัดสินใจเปลี่ยนงานของพนักงานในช่วง 1-2 ปีนี้ พบว่าผู้ตอบแบบสอบถามที่มีอายุมากมีประสบการณ์การทำงานที่น้อย มีระดับการศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรี รวมถึงผู้ที่ทำงานในตำแหน่งพนักงานห้องอาหารจะมีโอกาสในการตัดสินใจเปลี่ยนงานสูง

References

กมลพรรณ ไกยวรรณ์. (2557). ความผูกพันของพนักงานโรงแรมที่มีต่อองค์กรโรงแรมในเครือแอคคอร์กลุ่มโรงแรมโนโวเทลในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.

ชลธิชา บรรจงธรรม. (2557). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความตั้งใจลาออกและคงอยู่ในงานของพยาบาล กรณีศึกษาพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของรัฐ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ชูชัย สมิทธิไกร และ พงษ์จันทร์ ภูษาพานิชย์. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่องานและความผูกพัน ต่อองค์การของบุคลากรมหาวิทยาลัยเชียงใหม่. Kasetsart Journal of social sciences. 2559(38), 665-667.

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2560). ดัชนีผลผลิตภาคบริการ. สืบค้น 20 ธันวาคม 2561, จาก http://www2.bot.or.th/statistics/ReportPage.aspx?reportID=889&language=th

ิกร ช่วยศรี. (2549). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจลาออกของพนักงานฝ่ายผลิต กรณีศึกษา บริษัทพรอตเตอร์แอนด์ แกมเบิล แมนูแฟคเจอริ่ง(ประเทศไทย) จำกัด. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาเขตชลบุรี.

ปวีนา ทรงนุวัด. (2558). ความผูกพันต่อองค์การของพนักงานธนาคารกสิกรไทย สำนักงานพหลโยธิน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

ลลิตา จันทร์งาม. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงานธนาคารออมสิน สำนักงานใหญ่กลุ่มลูกค้าบุคคล. (การค้นคว้าแบบอิสระปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วิวัฒน์ แสงเพ็ชร. (2558). ปัจจัยส่วนบุคคล แรงจูงใจในการทางาน และสภาพแวดล้อมที่มีผลต่อความผูกพันต่อ ํ องค์กรของ พนักงานธุรกิจโรงแรมระดับ 5 ดาว โรงแรมแห่งหนึ่งในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. (การค้นคว้าแบบอิสระปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

สุเบญญา ขวัญทอง และทวีศักดิ์ กฤษเจริญ. (2558).การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความตั้งใจออกจากงานของพนักงาน Generation Y. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ปีที่ 18. 18(18),263-282

สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2559). การสำรวจการประกอบกิจการโรงแรมและเกสต์เฮาส์ พ.ศ. 2559. สืบค้น 23 ตุลาคม 2561, จาก http://www.nso.go.th

สำนักงานแรงงานจังหวัดเชียงใหม่. (2560). อาชีพที่มีความต้องการแรงงานมากที่สุด 5 อันดับ. สืบค้น 23 ตุลาคม 2561, จาก http://www.chiangmai.mol.go.th/node/1000

สำนักเศรษฐกิจการแรงงาน กระทรวงแรงงาน. (2560). จำนวนพนักงานที่รับเข้าทำงานใหม่ในปี 2550-2560 จำแนกตามสาเหตุของการรับเข้าทำงานและประเภทกิจการ ของจังหวัดเชียงใหม่. สืบค้น 23 พฤศจิกายน2561, จาก http://manpower.mol.go.th/pmanp_2017/index.php/home

L'Officiel Hommes Thailand Club. (2560). เรียนรู้กับธุรกิจการโรงแรมพร้อมการปรับตัวเข้าสู่ Thailand 4.0. สืบค้น 21 มกราคม 2562, จาก https://hommesthailand.com.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2021-12-28

How to Cite

กิตติกรวรเดช ภ., & กันทะวงศ์วาร ก. (2021). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กร: กรณีศึกษาโฮสเทลและโรงแรมขนาดเล็กในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 1(2), 47–55. สืบค้น จาก https://so10.tci-thaijo.org/index.php/ECONMAEJO_JOURNAL/article/view/2160