การศึกษาสภาพปัญหาการใช้ภาษาในการเขียนหนังสือราชการของมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ

Main Article Content

ปทิตตา มาตย์วังแสง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นต่อสภาพปัญหาการใช้ภาษาในการเขียนหนังสือราชการของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ และเพื่อหาแนวทางแก้ไขปัญหาการใช้ภาษาในการเขียนหนังสือราชการของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ ประกอบด้วย 5 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านการใช้คำ 2) ด้านการใช้ประโยค 3) ด้านการใช้เครื่องหมาย 4) ด้านการเขียนย่อหน้า 5) ด้านการใช้ตัวเลข เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรสายสนับสนุนที่ปฏิบัติงานในหน่วยงานต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ จำนวน 117 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลในการวิจัย คือ แบบสอบถามสภาพปัญหาการใช้ภาษาในการเขียนหนังสือราชการของมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน นำเสนอผลการวิเคราะห์ข้อมูลโดยการบรรยายเชิงพรรณนา


         ผลการวิจัยพบว่า ระดับความคิดเห็นต่อสภาพปัญหาการใช้ภาษาในการเขียนหนังสือราชการของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า  ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ด้านการใช้ประโยค รองลงมาคือ ด้านการใช้เครื่องหมาย ด้านการเขียนย่อหน้า ด้านการใช้ตัวเลข ตามลำดับ และด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ด้านการใช้คำ และแนวทางแก้ไขปัญหา  การใช้ภาษาในการเขียน หนังสือราชการของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ ประกอบด้วย การจัดอบรมเชิงปฏิบัติการ การฝึกทักษะทางภาษา และการจัดทำคู่มือ การเขียนหนังสือราชการ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
มาตย์วังแสง ป. (2023). การศึกษาสภาพปัญหาการใช้ภาษาในการเขียนหนังสือราชการของมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ, 5(2), 13–21. สืบค้น จาก https://so10.tci-thaijo.org/index.php/rdicpru/article/view/604
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
ประวัติผู้แต่ง

ปทิตตา มาตย์วังแสง, มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ

งานบริการการศึกษา สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ

เอกสารอ้างอิง

ณัฐรัตน์ แท่นทอง และคณะ. (2563). การใช้ภาษาไทยในการเขียนหนังสือราชการ ที่ว่าการอำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิชาการสังคมมนุษย์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 10(1), 83-102.

ธนู ทดแทนคุณ. (2564). ปัญหาในการเขียนหนังสือราชการของเจ้าหน้าที่รัฐ ส่วนราชการ ในเขตกรุงเทพมหานคร ระหว่างปี พ.ศ. 2560-2562. วารสารวิชาการ มทร. สุวรรณภูมิ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 6(1), 80-91.

นครชัย ชาญอุไร. (2559). เอกสารประกอบการสอนรายวิชาการวิจัยทางการศึกษา. อุดรธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.

บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ภาคภูมิ หรรนภา. (2554). การเขียนเพื่อการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: อินทนิล.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

วันชัย แก้วหนูนวล และภัสร์ธีรา ฉลองเดช. (2561). ลักษณะข้อผิดพลาดในการใช้ภาษาไทย: กรณีศึกษา การเขียนภาษาไทยของนักศึกษาปริญญาตรีชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์. วารสาร วิชาการมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(2), 1-11.

สุมาลี พลขุนทรัพย์. (2559). ข้อผิดพลาดในการเขียนหนังสือราชการของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาไทยคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. การประชุมวิชาการระดับนานาชาติ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ครั้งที่ 12 The 12th International Conference on Humanities and Social Sciences (IC-HUSO 2016) (น. 1223-1244). คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยกำแพงเพชร. (ม.ป.ป.). คู่มือการเขียนหนังสือราชการ. กำแพงเพชร: มหาวิทยาลัยกำแพงเพชร.

สำนักนายกรัฐมนตรี. (2548). ระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยงานสารบรรณ พ.ศ. 2526. (23 กันยายน 2548). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 122 ตอนพิเศษ 99 ง. หน้า 2-13. กรุงเทพฯ: สวัสดิการสำนักงาน ก.พ.

อรอนงค์ ตั้งก่อเกียรติ และคณะ. (ม.ป.ป.). เอกสารประกอบการสอนหมวดวิชาศึกษาทั่วไปรหัสวิชา 0010101 ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.

Yamane, Taro. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: New York: Harper & Row.