การพัฒนาการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดของเดวีส์ร่วมกับสื่อมัลติมีเดีย เพื่อส่งเสริมทักษะปฏิบัตินาฏศิลป์ไทย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

Main Article Content

ศิรสิทธิ์ จอกสถิตย์
นฤมล ภูสิงห์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความคิดสร้างสรรค์ทางนาฏศิลป์ไทย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 หลังได้รับการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดของเดวีส์ร่วมกับสื่อมัลติมีเดียกับเกณฑ์ร้อยละ 80 2) เปรียบเทียบทักษะปฏิบัตินาฏศิลป์ไทย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 หลังได้รับการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดของเดวีส์ร่วมกับสื่อมัลติมีเดียกับเกณฑ์ร้อยละ 80 กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 โรงเรียนคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ จำนวน 31 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดของเดวีส์ร่วมกับสื่อมัลติมีเดีย  แบบวัดความคิดสร้างสรรค์ทางนาฏศิลป์ไทย และแบบประเมินทักษะปฏิบัตินาฏศิลป์ไทยสถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานด้วยสถิติ t-test One Samples


          ผลวิจัยพบว่า


1) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 หลังได้รับการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดของเดวีส์ร่วมกับสื่อมัลติมีเดีย มีความคิดสร้างสรรค์ทางนาฏศิลป์ไทย สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05


2) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 หลังได้รับการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดของเดวีส์ร่วมกับสื่อมัลติมีเดีย มีทักษะปฏิบัติทางนาฏศิลป์ไทย สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 

Article Details

How to Cite
จอกสถิตย์ ศ., & ภูสิงห์ น. (2025). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดของเดวีส์ร่วมกับสื่อมัลติมีเดีย เพื่อส่งเสริมทักษะปฏิบัตินาฏศิลป์ไทย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 . วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ, 7(1), 86–97. สืบค้น จาก https://so10.tci-thaijo.org/index.php/rdicpru/article/view/1546
บท
บทความวิจัย
Author Biographies

ศิรสิทธิ์ จอกสถิตย์, มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ

คณะครุศาสตร์และการพัฒนามนุษย์

นฤมล ภูสิงห์, มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ

คณะครุศาสตร์และการพัฒนามนุษย์

References

กมลวรรณ ตั้งธนกานนท์. (2563). การวัดและประเมินทักษะการปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 3). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์ชุมชนสหกรณ์.

จุฑารัตน์ เต็นภูษา สุรชัย ปิยานุกล และ วันทนีย์ นามสวัสดิ์. (2566). ผลการจัดการเรียนรู้ เรื่อง รำวงมาตรฐาน โดยใช้ทักษะปฏิบัติของเดวีส์ร่วมกับกระบวนการกลุ่มสัมพันธ์ ที่มีต่อทักษะปฏิบัตินาฏศิลป์และความคิดสร้างสรรค์. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 17(2), 44-50.

ชวลิต ชูกำแพง. (2550). การประเมินการเรียนรู้. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ทิศนา แขมมณี. (2564). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 25). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นฤเบศน์ ระดาเขต. (2565). การพัฒนาทักษะปฏิบัติการแสดงนาฏศิลป์พื้นบ้าน โดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดทักษะปฏิบัติของเดวีส์ร่วมกับสื่อมัลติมีเดีย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

น้ำมนต์ เรืองฤทธิ์. (2561). การออกแบบกราฟิกสำหรับมือโปร. (พิมพ์ครั้งที่ 1). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ปนัดดา แสนสิงห์. 2562. การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติตามแนวคิดของ Davies ประกอบสื่อมัลติมีเดีย เรื่อง รำวงมาตรฐาน กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

พงษ์ศักดิ์ ไชยทิพย์. (2560). สื่อมัลติมีเดียเพื่อการศึกษา. ภาควิชาเทคโนโลยีทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วรานันท์ อิศรปรีดา. (2565). มัลติมีเดียเพื่อการเรียนรู้ : การออกแบบการพัฒนาและการประเมิน. (พิมพ์ครั้งที่ 1). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศศิณา นิยมสุข. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ทักษะปฏิบัตินาฏศิลป์ เรื่องรำวงมาตรฐานโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ ร่วมกับ แอปพลิเคชัน TikTok สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561-2580) (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

Campbell, D. T., & Stanley, J. C. (1969). Experimental and quasi-experimental designs for research. Houghton Mifflin.

Davies, I. K. (1971). The management of learning. McGraw-Hill.