การพัฒนานวัตกรรมผลิตภัณฑ์ผงโรยข้าวผักเคลเพื่อยกระดับผลิตภัณฑ์อาหารเพื่อสุขภาพ ของวิสาหกิจชุมชนพัฒนาสาครบุรี

ผู้แต่ง

  • จีรภรณ์ กิจเจริญ สาขาวิชานวัตกรรมทางเศรษฐกิจ การเงินและการลงทุน คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
  • นิตยา มณีวงศ์ สาขาวิชาการจัดการโลจิสติกส์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
  • วิชุณี สารสุวรรณ สาขาวิชาธุรกิจดิจิทัลคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
  • อภิญญา นุชนารถ สาขาวิชานวัตกรรมการท่องเที่ยว คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
  • พรรณพิชญา อัญชันภาติ สาขาวิชานวัตกรรมการท่องเที่ยว คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
  • สุพรรณิการ์ ชาคำรุณ สาขาวิชานวัตกรรมการท่องเที่ยว คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
  • มนชนก จุลสิกขี สาขาวิชานวัตกรรมการท่องเที่ยว คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา

คำสำคัญ:

การพัฒนาผลิตภัณฑ์, ผักเคล, ผงโรยข้าว, อาหารเพื่อสุขภาพ

บทคัดย่อ

        การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participatory Action Research) ซึ่งผสมผสาน   ทั้งวิธีวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาผลิตภัณฑ์ผงโรยข้าวผักเคลเพื่อยกระดับผลิตภัณฑ์สุขภาพของวิสาหกิจชุมชนพัฒนาสาครบุรี 2) ศึกษาการยอมรับของผู้บริโภค และ 3) วิเคราะห์คุณค่าทางโภชนาการของผลิตภัณฑ์ กระบวนการวิจัยเริ่มต้นจากการพัฒนาสูตรผลิตภัณฑ์ร่วมกับชุมชนจำนวน 2 สูตร คือ สูตรที่ 1 ผสมธัญพืช และสูตรที่ 2 ผสมธัญพืชและเนื้อปลา จากนั้นทำการประเมินการยอมรับจากกลุ่มตัวอย่างผู้บริโภคที่เลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จำนวน 100 คน โดยใช้เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถามความพึงพอใจแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ (Rating Scale) และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา

        ผลการวิจัยพบว่า สูตรที่ 2 ได้รับการยอมรับจากผู้บริโภคในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x̅=3.96; S.D.=0.75) ซึ่งสูงกว่า สูตรที่ 1 (x̅=3.60; S.D.=0.79) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านรสชาติ (x̅=4.13; S.D.= 0.72) สำหรับ ผลการวิเคราะห์คุณค่าทางโภชนาการของผลิตภัณฑ์สูตรที่ 2 ที่ได้รับเลือก พบว่าการบริโภค 1 ซอง (6 กรัม) ให้พลังงาน 30 กิโลแคลอรี และโซเดียมเพียง 130 มิลลิกรัม คิดเป็นประมาณร้อยละ 6 ของปริมาณที่แนะนำให้บริโภคต่อวัน ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าผลิตภัณฑ์ที่มีคุณค่าทางโภชนาการที่เหมาะต่อผู้บริโภคต่อการใส่ใจสุขภาพ ผลิตภัณฑ์ผงโรยข้าวเคลจึงถือว่าเป็นนวัตกรรมอาหารทางเลือกที่ตอบโจทย์ความต้องการของผู้บริโภคยุคปัจจุบัน ทั้งสร้างรายได้ที่ยั่งยืนให้แก่วิสาหกิจชุมชนต่อไป

เอกสารอ้างอิง

กมล เลิศรัตน์, อารันต์ พัฒโนทัย, และสนั่น จอกลอย. (2561). เส้นทางสู่การสร้างนวัตกรรมอาหารเพื่อสุขภาพ เพื่อความอยู่เย็นเป็นสุขของสังคมไทยอย่างยั่งยืน. (พิมพ์ครั้งที่ 1). ขอนแก่นการพิมพ์.

กรมควบคุมโรค. (2566). รายงานผลการสำรวจปริมาณโซเดียมในอาหารด้วยเครื่องวัดความเค็ม และการประเมินความตระหนักรู้ด้านการบริโภคเกลือและโซเดียมของประชาชน ปี 2566. กระทรวงสาธารณสุข. สืบค้นจาก https://www.ddc.moph.go.th/uploads/publish/1599720240817025516.pdf

ฐานข้อมูลองค์ความรู้มหาวิทยาลัยแม่โจ้. (2565). ผงผักเคลออร์แกนิค. สืบค้นจาก https://kb.mju.ac.th/product.aspx?id=1399

ณัฏฐ์ธนกร พรหมพฤกษ์. (2558). แผนธุรกิจผลิตภัณฑ์สมุนไพรไทยโรยข้าวพร้อมรับประทานตรา “Best Thai Herbs”. สารนิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต, วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล.

ตระกลูพันธ์ พัชรเมธา. (2559). ผลิตภัณฑ์หัตถกรรมกับการพัฒนาสู่สินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์. วารสารศิลปากร ฉบับภาษาไทย, 36(1), 67-80.

ทาริกา สระทองคำ, อนงค์ ไต่วัลย์, และ อมร ถุงสุวรรณ. (2565). รูปแบบการพัฒนาผลิตภัณฑ์ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนที่ตอบสนองความต้องการลูกค้าในยุคอนาคต. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(1), 239-250.

บริษัท ห้องปฏิบัติการกลาง (ประเทศไทย) จำกัด. (2568). รายงานผลการทดสอบ.

บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2553). สถิติวิเคราะห์เพื่อการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.

ประสงค์ ประณีตพลกรัง. (2547). การบริหารการผลิตและการปฏิบัติการ. (ฉบับปรับปรุงใหม่). กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.

พนิดา ใหญ่ธรรมสาร. (2563). อัลมอนด์.....ลดระดับคอเลสเตอรอลป้องกันโรคหัวใจและหลอดเลือด. คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.

_______. (2565). คุณค่าสารอาหารในผักเคล (KALE). คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.

พระมหากวีพัฒน์ ฐิตโสภโณ (ยารังษี), พระมหาสมบูรณ์ สุธมฺโม, และ สมชัย ศรีนอก. (2568). ค่านิยมการบริโภคอาหารเพื่อสุขภาพในสังคมไทย. Journal of Applied Psychology and Buddhism for Society, 11(1), (487-500).

รัชนี เจริญ, ใบศรี สร้อยสน, เสาวภาคย์ วัฒนพาหุ, ศรีเวียง ทิพย์กานนท์, กานต์ญาพันธ์ นันทะวิชัย, ชมภู่ ยิ้มโต, และพิสิฏฐ์ ธรรมวิถี (ม.ป.ป). การพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อให้โดนใจผู้บริโภค. ภาควิชาพัฒนาผลิตภัณฑ์ คณะอุตสาหกรรมเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

วรรณภา เสนาดี. (2562). ฟักทองไม่ธรรมดา นวัตกรรมเพิ่มมูลค่าสู่อาหารสุขภาพของ มทร.ล้านนา.

เคหการเกษตร.

วิมล ศรีศุข. (2550). ผลิตภัณฑ์อาหารเพื่อแก้ง่วงจากสารสกัดพริก. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)

วิวัฒน์ หวังเจริญ. (2562). เอกสารประกอบการสอนวิชา ทอ 330 การควบคุมคุณภาพอาหาร. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

ศูนย์วิจัยกรุงศรี. (2566). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2566-2568: อุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่ม. สืบค้นจาก https://www.krungsri.com/th/research/industry/industry-outlook/food-beverage/io/io-food-and-beverage-23

สัญชัย ยอดมณี, ณิชาภัทร กิ่งทอง, นารีมา บูยูโส๊ะ, และเสฏฐวุฒิ จินากุล. (2564). ผลของชนิดของปลาต่อคุณภาพทางกายภาพ องค์ประกอบทางเคมี และการประเมินด้านประสาทสัมผัสในผลิตภัณฑ์ผงโรยข้าวจากผักเหมียง. การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ ครั้งที่ 5, (444–453).

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (ม.ป.ป.). คู่มืออาหารคลีน. สำนักงานปลัดกระทรวงยุติธรรม.

สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการพัฒนาเกลือทะเลไทย. (2566). ดอกเกลือ อัญมณีล้ำค่าจากนาเกลือทะเล. สำนักพัฒนาการถ่ายทอดเทคโนโลยี กรมส่งเสริมการเกษตร.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561-2580. สำนักนายกรัฐมนตรี.

สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2545). การใช้สถิติในการวิจัยอย่างถูกต้องและได้มาตรฐานสากล. กรุงเทพฯ: เฟื้องฟ้า พริ้นติ้ง.

สุภัจฉรา นพจินดา. (2556). สาหร่ายกับประโยชน์ด้านสุขภาพและการชะลอวัย. วารสารพยาบาลทหารบก, 14(2), 88-94.

หมอชาวบ้าน. (2561). งา: เมล็ดเล็ก มากคุณค่า. สืบค้นจาก https://www.doctor.or.th/socialcontent/detail/405864

อรรัตน์ มงคลพร. (2558). พริกอาหารสุขภาพ. เกษตรอภิรมย์, (มีนาคม-เมษายน 2558).

J. O., Cotas, J., Valado, A., & Pereira, L. (2023). Algae Food Products as a Healthcare Solution. Marine Drugs, 21(11), 578. https://doi.org/10.3390/md21110578

Pew Research Center. (2024). Americans Say Eating Healthy Is Hard, But Most Still Try. Retrieved from https://www.pewresearch.org/short-reads/2024/01/25/americans-say-eating-healthy-is-hard-but-most-still-try/

Rimphdl, W. (2554). Integrated marketing communication strategies for hotel businesses. Suan Dusit Rajabhat University.

Sanjeewa, K. K. A., Jayawardena, T. U., Kim, H. S., & Jeon, Y. J. (2023). Marine Algae-Derived Bioactive Compounds: A Comprehensive Review on Their Potential Health Benefits. Marine Drugs, 21(4), 215. https://doi.org/10.3390/md21040215

Samurai Salmon. (2023). ชำแหละ! 7 สารอาหารในแซลมอนมีคุณประโยชน์อย่างไร และทานแบบไหนถึงดี. สืบค้นจาก https://www.samuraisalmon.com/article/45

World Health Organization. (2020). Healthy diet. Retrieved from https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/healthy-diet

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-30

รูปแบบการอ้างอิง

กิจเจริญ จ., มณีวงศ์ น., สารสุวรรณ ว., นุชนารถ อ., อัญชันภาติ พ., ชาคำรุณ ส., & จุลสิกขี ม. (2025). การพัฒนานวัตกรรมผลิตภัณฑ์ผงโรยข้าวผักเคลเพื่อยกระดับผลิตภัณฑ์อาหารเพื่อสุขภาพ ของวิสาหกิจชุมชนพัฒนาสาครบุรี . วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 7(2), 42–57. สืบค้น จาก https://so10.tci-thaijo.org/index.php/msdru/article/view/2955

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย