สมรรถนะของผู้บริหารต่อประสิทธิผลสถานศึกษา สังกัดในสำนักงานของเขตพื้นที่การศึกษาของระดับประถมศึกษากรุงเทพมหานคร
คำสำคัญ:
สมรรถนะผู้บริหาร, ประสิทธิผลสถานศึกษา, ประถมศึกษาบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1.เพื่อทราบสมรรถนะผู้บริหารในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาของระดับประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร 2.เพื่อทราบประสิทธิผลโรงเรียนสังกัดของสำนักงานในเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษากรุงเทพมหานคร และ 3.เพื่อทราบความสัมพันธ์สมรรถนะและประสิทธิผลในโรงเรียนสังกัดของสำนักงานในเขตพื้นที่การศึกษาชั้นประถมศึกษาในกรุงเทพมหานคร ประชากรที่ใช้ในการวิจัย คือ โรงเรียนสังกัดของสำนักงานในเขตพื้นที่การศึกษาชั้นประถมศึกษาในกรุงเทพมหานคร 36 แห่ง โดยใช้ประชากรเป็นผู้ให้ข้อมูล ประกอบด้วย ผู้อำนวยการสถานศึกษา 1 คน รองผู้อำนวยการสถานศึกษาฝ่ายบุคคล 1 คน และบุคลากรครู 1 คน รวมทั้งสิ้น 108 คน เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถามและใช้หลักการเกี่ยวด้านประสิทธิผลสถานศึกษาของมอทท์ (Mott) สถิติที่การวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ ร้อยละ มัชฌิมฺเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน
ผลการวิจัยพบว่า
- สมรรถนะผู้บริหารโรงเรียนสังกัดของสำนักงานในเขตพื้นที่การศึกษาของระดับประถมศึกษากรุงเทพมหานคร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่ามีระดับมากที่สุดทุก ๆ ด้าน เรียงลำดับค่ามัชฌิมเลขคณิตจากมากไปหาน้อย ดังนี้ ด้านการวิเคราะห์และวิธีการสังเคราะห์ ด้านการสื่อสารและสร้างจูงใจ ด้านการพัฒนาศักยภาพของบุคลากร ด้านการมุ่งการผลมีสัมฤทธิ์ ด้านการพัฒนาตนเอง ด้านทำงานเป็นทีม ด้านการบริการที่ดี และด้านวิสัยทัศน์ ตามลำดับ
- ประสิทธิผลสถานศึกษา สังกัดสำนักงานในเขตพื้นที่การศึกษาของระดับประถมศึกษากรุงเทพมหานคร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาจำแนกตามรายด้าน พบว่า มีระดับมากที่สุดทุก ๆ ด้าน โดยเรียงลำดับค่ามัชฌิมเลขคณิตจากมากไปหาน้อย ดังนี้ ด้านมีความสามารถการปรับเปลี่ยนและเพื่อสร้างการพัฒนา ด้านมีความสามารถการแก้ไขปัญหา ด้านมีความสามารถเพื่อการพัฒนาทัศนคติไปทางบวก และด้านมีความสามารถของการผลิตมีผลสัมฤทธิ์สูง ตามลำดับ
- สมรรถนะผู้บริหารส่วนประสิทธิผลสถานศึกษา สังกัดสำนักงานในเขตพื้นที่การศึกษาของระดับประถมศึกษากรุงเทพมหานคร มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูง และมีลักษณะคล้อยตามกัน
เอกสารอ้างอิง
กมลวรรณ สุขเกษม. (2561). สมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนที่ส่งผลต่อความเป็นเลิศในโรงเรียนภายใต้สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 2. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 6(24), 181–190.
เกรียงไกร แสนสุข. (2565). สมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์มหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, บัณฑิตวิทยาลัย.
ขวัญชนก แซ่โคว้. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารกับการบริหารงานวิชาการของกลุ่มโรงเรียนเมืองฉะเชิงเทรา 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 1. งานนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.
ขวัญสุดา อ่วมสะอาด. (2566). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อความเป็นเลิศของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 2. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(2), 393–404.
เทื้อน ทองแก้ว. (2550). สมรรถนะ (Competency): หลักการและแนวปฏิบัติ. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
นิธิ เรืองสุขอุดม. (2563). สมรรถนะของผู้บริหารกับการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 1. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(4), 201-214.
ปรเมศ กงอินทร์. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารต่อประสิทธิผลสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาขอนแก่น. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 6(3), 371–382.
พิมพ์ลดา ฤทธิทิศ. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหาร กับประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 21(40), 162–171.
รัศมี แก้วพรม. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารกับการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาสังกัดกรุงเทพมหานคร กลุ่มกรุงเทพกลาง. วารสารสันติสุขปริทรรศน์, 5(2), 39–50.
เรือนเพชร เต็กลี่. (2561). ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูและบุคลากรทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากระบี่. ใน เอกสารประกอบการประชุมวิชาการระดับชาติ วลัยลักษณ์วิจัย ครั้งที่ 10 (27-28). มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2568). จำนวนโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. สืบค้นจาก http://data.bopp-obec.info
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการและบุคลากรทางการศึกษา. (2558). สมรรถนะของผู้บริหารในสถานศึกษา (น. 21–25). กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2554). การวิจัยและพัฒนารูปแบบกลไกการส่งเสริมการกระจายอำนาจการบริหารจัดการการศึกษาสู่เขตพื้นที่การศึกษาและสถานศึกษา. กรุงเทพฯ : สกศ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579.กรุงเทพฯ: พริก หวานกราฟฟิค.
อัญชุลีภรณ์ คำภิระ. (2565). สมรรถนะของผู้บริหารต่อประสิทธิผลสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาระดับประถมศึกษา. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(4), 203–221.
Byham, W. C., & Moyer, R. P. (2006). Organizing genius: The secret of creative collaboration [eBook]. Warren Bennis & Patricia Ward Biederman. Amazon UK Kindle Store.
Cronbach, L. J. (1974). Essentials of psychological testing (3rd ed.). Harper & Row.
McClelland, D. C. (1973). Testing for competency rather than intelligence. American Psychologist, 28(11), 57–83. https://doi.org/10.1037/h0034092
Mott, P. E. (1972). The characteristics of effective organization. Harper & Row.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
