การประเมินความต้องการจำเป็นและแนวทางการพัฒนาทักษะชีวิตและอาชีพ ในศตวรรษที่ 21 สำหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
คำสำคัญ:
ความต้องการจำเป็น , ทักษะชีวิตและอาชีพบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความต้องการจำเป็นและเสนอแนวทางในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะชีวิตและอาชีพในศตวรรษที่ 21 ให้กับนักศึกษา กรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี กลุ่มตัวอย่างคือ อาจารย์จำนวน 154 คนที่ปฏิบัติการสอนอยู่ในมหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี โดยใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน เครื่องมือวิจัยประกอบด้วยแบบสอบถามเพื่อเก็บข้อมูลด้านความต้องการจำเป็น และแบบสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 3 คน ได้แก่ หัวหน้าหลักสูตร คณบดี และผู้บริหารที่เกี่ยวข้อง ซึ่งเครื่องมือดังกล่าวได้ผ่านการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาและมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.95 การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณใช้ค่าสถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าสถิติ t และค่า PNI ส่วนข้อมูลเชิงคุณภาพวิเคราะห์ด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis)
ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 57.14) มีอายุ 41–50 ปี (ร้อยละ 44.81) และมีประสบการณ์สอน 11–15 ปี (ร้อยละ 29.22) จบการศึกษาระดับปริญญาโท (ร้อยละ 69.48) ในด้านความต้องการจำเป็น พบว่าค่าเฉลี่ยของระดับการปฏิบัติจริงต่ำกว่าระดับที่คาดหวังในทุกประเด็นย่อย ซึ่งเป็นองค์ประกอบของการสอนเพื่อพัฒนาทักษะผู้เรียนสู่การทำงานและการดำรงชีวิตในศตวรรษที่ 21 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยพบว่าค่า PNI สูงสุดในด้านการจัดการเรียนรู้เพื่อให้เกิดทักษะการเข้าสังคมของผู้เรียน (PNI=0.758) ซึ่งแสดงให้เห็นว่ากลุ่มตัวอย่างมีความต้องการพัฒนาการสอนในทุกประเด็นให้ดียิ่งขึ้น
แนวทางการพัฒนาการจัดการเรียนรู้ที่ได้จากการสัมภาษณ์ ได้แก่ การจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบทำงานเป็นกลุ่ม การกระตุ้นให้ผู้เรียนแสดงความคิดเห็นและตั้งเป้าหมายทั้งระยะสั้นและระยะยาว รวมทั้งการจัดอบรมผู้สอนให้มีความรู้ในวิธีสอนที่หลากหลาย เพื่อพัฒนาทักษะที่จำเป็นของผู้เรียน และการบูรณาการทักษะเหล่านี้ลงในรายวิชาศึกษาทั่วไปของมหาวิทยาลัย
เอกสารอ้างอิง
กัลย์วิสาข์ ธาราวร. (2558). การประเมินความต้องการจำเป็นของครูเพื่อพัฒนาความสามารถในการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชนัดดา เทียนฤกษ์. (2557). การพัฒนาโมเดลการวัดทักษะชีวิตและอาชีพของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในศตวรรษที่ 21. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณิชิรา ชาติกุล. (2552). การประเมินความต้องการจำเป็นเพื่อการพัฒนาสมรรถนะด้านการประเมินผลการ
เรียนรู้ของครูสังคมศึกษา ระดับมัธยมศึกษาในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เบญจวรรณ ถนอมชยธวัช และคณะ. (2559). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21: ความท้าทายในการพัฒนานักศึกษา. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 3(2), 22-34.
มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี. (2564). รายงานการประเมินตนเอง มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี ประจำปีการศึกษา 2563. (เอกสารอัดสำเนา).
วิจารณ์ พาณิชย์. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
สายใจ ชุนประเสริฐ และคณะ. (2563). ความต้องการจำเป็นในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้ของครูธุรกิจในสายอาชีวศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะของผู้เรียนสู่การทำงานและดำรงชีวิตในศตวรรษที่ 21. (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2550). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. ห้างหุ้นส่วนจำกัด สามลดา.
สุนีย์ ชัยสุขสังข์. (2557). กลยุทธ์การบริหารวิชาการเพื่อเสริมสร้างทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนในโรงเรียนเอกชนทางเลือก. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อโณทัย พลเยี่ยม เพชรแสง. (2565). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างทักษะชีวิตและอาชีพในศตวรรษที่ 21
ผ่านการจัดการเรียนการสอนวิชาการบริหารจัดค่ายภาษาอังกฤษ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 14(1), 125-139.
อัจฉรา อินโต, กฤตย์ตนัย ธารารัตนสุวรรณ, และวชิรา อยู่ศุข. (2561). การศึกษาทักษะชีวิตและการทำงานในศตวรรษที่ 21 ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ. วารสารพัฒนาเทคนิคศึกษา, 30(107), 1-10.
The Sutton Trust. (2021). The role of higher education in developing essential life skills. (รายงาน).
Yamane, T. (1967). Statistics: An introductory analysis. Harper and Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
