สมรรถนะทางบัญชีดิจิทัลที่มีต่อประสิทธิภาพในงานทางบัญชีของธุรกิจ SMEs ในจังหวัดพิษณุโลก
คำสำคัญ:
สมรรถนะบัญชีดิจิทัล, ประสิทธิภาพ, ธุรกิจ SMEsบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับสมรรถนะทางบัญชีดิจิทัล และประสิทธิภาพในงานทางบัญชีของธุรกิจ SMEs ในจังหวัดพิษณุโลก และ 2) เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์และผลกระทบของสมรรถนะทางบัญชีดิจิทัลที่มีต่อประสิทธิภาพในงานทางบัญชีของธุรกิจ SMEs ในจังหวัดพิษณุโลก กลุ่มตัวอย่าง คือ นักบัญชีของธุรกิจ SMEs ในจังหวัดพิษณุโลก จำนวน 395 คน ด้วยวิธีการสุ่มแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ
ผลการศึกษาพบว่า 1) ระดับสมรรถนะทางบัญชีดิจิทัล ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x̅= 4.04) และประสิทธิภาพในงานทางบัญชีของธุรกิจ SMEs ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x̅= 4.02) 2) ระดับความสัมพันธ์ของตัวแปรสมรรถนะทางบัญชีดิจิทัลกับประสิทธิภาพในงานทางบัญชี อยู่ในระดับสูง และผลกระทบของสมรรถนะทางบัญชีดิจิทัลมีอิทธิพลในเชิงบวกต่อประสิทธิภาพในงานทางบัญชีของธุรกิจ SMEs โดยจำแนกองค์ประกอบของสมรรถนะทางบัญชีดิจิทัล ได้แก่ การประยุกต์ใช้เทคโนโลยี ความรอบรู้ทางวิชาชีพ จริยธรรมทางวิชาชีพ และการเรียนรู้เชิงพลวัต มีอิทธิพลทางตรงต่อประสิทธิภาพในงานทางบัญชีของธุรกิจ SMEs ในจังหวัดพิษณุโลก ตามลำดับ ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .01 ซึ่งผลการวิจัย ได้แสดงให้เห็นว่า ธุรกิจ SMEs ควรให้ความสำคัญกับผู้ปฏิบัติงานบัญชีในการพัฒนาความรอบรู้ทางบัญชี สนับสนุนการเรียนรู้เทคโนโลยีใหม่ ส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล และเสริมสร้างจริยธรรมทางวิชาชีพ เพื่อให้การดำเนินงานทางบัญชีมีประสิทธิภาพ
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2567). นิติบุคคลที่ดำเนินกิจการแยกตามพื้นที่. สืบค้นจาก https://datawarehouse.dbd.go.th/stats#.
กุลธิดา ธนสมบัติศิริ. (2564). คุณลักษณะนักบัญชียุคใหม่ที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของนักบัญชีในสำนักงานบัญชีในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. การค้นคว้าอิสระบัญชีมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญช่วง ศรีธรราษฎร์ และอารยะรัตน์ ชารีแสน. (2563). อิทธิพลของความซื่อสัตย์ในการปฏิบัติงานที่มีต่อประสิทธิภาพการทำงานของนักบัญชีบริษัท ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารการวิจัยกาสะลองคำ, 14(1), 73-88.
ประสุตา นาดี และคณะ. (2564). สมรรถนะของนักบัญชีในยุคดิจิทัล: ทักษะการปรับตัวในโลกที่เปลี่ยนแปลง. วารสารศิลปะศาสตร์และวิทยาการจัดการ, 8(2), 19-32.
ปิยพงศ์ ประไพศรี และกาญจนา นันทพันธ์. (2563). แนวทางการพัฒนาวิชาชีพของผู้ประกอบวิชาชีพบัญชีในยุคดิจิทัล. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(12), 421–435.
พัชรี วิชัยดิษฐ์ และชลกนก โฆษิตคณิน. (2564). แนวทางการพัฒนาศักยภาพทางการบัญชีที่มีผลต่อความสำเร็จในการปฏิบัติงานของนักบัญชีสหกรณ์ในประเทศไทย. วารสารศิลปการจัดการ, 5(1), 150-164.
วสันต์ ครองมี, ปุณยวีร์ ยังดี และพุฒิสรรค์ เกตุมรรค. (2563). ผลกระทบของทักษะนักบัญชียุคดิจิทัลที่มีผลต่อความสำเร็จในการทำงานของผู้ทำบัญชีในสำนักงานบริการด้านบัญชี จังหวัดเชียงใหม่. วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 2(1), 67-86.
วิยะดา สุวรรณเพชร. (2563). ผลกระทบของทักษะทางการบัญชีดิจิทัลที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการปฏิบัติงานทางบัญชีของนักบัญชี ในเขตนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาบัญชีมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สภาวิชาชีพบัญชีในพระบรมราชูปถัมภ์. (2561). ข้อบังคับสภาวิชาชีพ ว่าด้วยจรรยาบรรณของผู้ประกอบวิชาชีพบัญชี พ.ศ. 2561. กรุงเทพฯ : สภาวิชาชีพบัญชีในพระบรมราชูปถัมภ์.
สมอรุณ จันทรี. (2561). ยุทธศาสตร์การพัฒนาศักยภาพในการประกอบการธุรกิจ SMEs เครื่องใช้ใน ครัวเรือน จังหวัดนนทบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 10(2), 59–70.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ. (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566-2570). กรงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
อมรรัตน์ ศรีชัย. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาศักยภาพตนเองกับความเป็นมืออาชีพของนักบัญชีในยุคเศรษฐกิจดิจิทัล (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม
อริยา สรศักดา. (2562). สมรรถนะของนักวิชาชีพบัญชีในยุคดิจิทัลเพื่อพัฒนาคุณภาพสำนักงานบัญชี. สารนิพนธ์บัญชีมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
อัมพร เที่ยงตระกูล. (2557). ความรู้ทางวิชาชีพของผู้ปฏิบัติงานบัญชีและทักษะทางวิชาชีพ. สืบค้นจาก http://ibcdoc.dpu.ac.th/research/156605.pdf.
Aaker, D. A., Kumar, V., & Day, G. S. (2001). Marketing Research. New York : John Wiley and Sons.
Beck, T., Demirguc-Kunt, A., & Levine, R. (2005). SMEs, growth, and poverty: cross-country evidence. Journal of Economic Growth, 10(3), 199-229.
Belsley, D.A., Kuh, E. & Welsch, R.E. (1980). Regression Diagnostics; Identifying Influence Data and Source of Collinearity. New York: John Wiley & Sons.
Chenhall, R. H., & Langfield-Smith, K. (2007). Multiple perspectives of performance measures. European Management Journal, 25(4), 266–282.
Islam, M. A. (2017). Future of Accounting Profession: Three Major Changes and Implications for Teaching and Research. In Future of Accounting Profession: Three Major Changes and Implications for Teaching and Research. https://www.ifac.org/global-knowledge-gateway/business-reporting/discussion/future-accounting-profession-three-major
Liu, B. (2016).Internal Control of Accounting Information System based on Network Environment. Electronics, Network and Computer Engineering (ICENCE 2016), 905-907.
Marriott, N., & Marriott, P. (2000). Professional accountants and the development of a management accounting service for the small firm: Barriers and possibilities. Management Accounting Research, 11(4), 475–492.
Nunnally, J.C., & Bernstein, I.H. (1994). The Assessment of Reliability. Psychometric Theory, 3, 248-292.
Qinghe, M. & Chunxia M. (2019). Study on Enterprise Internal Accounting Control Based on Computerized Accounting. Retrieved from http://www.seidatacollection.com/upload/product/201001/1263796804m5il314r.pdf
Richardson VJ, Teeter RA, Terrell KL. (2020). Introduction to data analytics for accounting. New York : McGraw-Hill.
Rovinelli, R.J. & Hambleton, R.K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research, 2, 49-60.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
