ปัจจัยด้านเศรษฐกิจและสังคมที่มีผลต่ออัตราการออมของครัวเรือนไทยหลังวิกฤต COVID-19
คำสำคัญ:
ปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคม, อัตราการออมของครัวเรือนไทย, วิกฤต COVID-19, การวิเคราะห์สมการถดถอยแบบค่าเฉลี่ย, ควอนไทล์รีเกรสชั่นบทคัดย่อ
หลังสถานการณ์โควิด 19 สถิติการออมเงินของคนไทยปรับตัวลดลงต่อเนื่อง เป็นที่น่ากังวลต่อการดำรงชีพและคุณภาพชีวิตของครัวเรือน รวมถึงการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในระยะยาว การศึกษาในครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยด้านเศรษฐกิจและสังคมที่มีผลต่ออัตราการออมของครัวเรือนไทยหลังวิกฤตโควิด 19 ใช้ข้อมูลจากการสำรวจทางเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือน ปี พ.ศ. 2566 จำนวน 46,090 ครัวเรือน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สมการถดถอยพหุคูณแบบค่าเฉลี่ยและควอนไทล์รีเกรสชั่น ณ ระดับ 0.25 และ 0.75 เพื่อคำนวณผลกระทบของปัจจัยด้านเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือนที่มีผลต่ออัตราการออมของครัวเรือนที่มีระดับต่ำกว่าและสูงกว่าค่าเฉลี่ย ตามลำดับ ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่มีผลต่ออัตราการออมของครัวเรือนในทุกกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ รายได้เฉลี่ยต่อเดือนของครัวเรือน และจำนวนสมาชิกในครัวเรือนที่ทำงานหารายได้ ส่งผลในทางบวกต่ออัตราการออมของครัวเรือน ในขณะที่รายจ่ายเฉลี่ยต่อเดือนของครัวเรือน และจำนวนเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี ในครัวเรือน ส่งผลในทางลบต่ออัตราการออมของครัวเรือน ดังนั้น ภาครัฐควรมีนโยบายส่งเสริมให้มีความรู้ทางการเงิน การบริหารจัดการเงิน มีนโยบายในการเพิ่มการจ้างงานหาแนวทางในการเพิ่มรายได้ให้กับครัวเรือน มีมาตรการช่วยลดรายจ่ายของครัวเรือน และมาตรการที่ช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายจากการมีบุตร เพื่อช่วยให้ครัวเรือนมีศักยภาพในการออมได้เพิ่มขึ้น
References
กองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการ. (ม.ป.ป.). การบริหารเงินสำหรับวัยเริ่มต้นทำงาน. สืบค้นจาก https://www.gpf.or.th/thai2019/2Member/main.php?page=31-3&subject=สังคมสูงวัยทำไมต้องออม&pk=382&mid=35&menu=knowledgeoom&lang=th
เดลินิวส์ออนไลน์. (2565). เปิดสถิติเงินฝากคนไทย ออมเงินมาก-น้อยแค่ไหน ‘กูรู’ แนะวางแผนสู่ความ มั่งคั่ง. สืบค้นจาก https://www.dailynews.co.th/news/1388335/
ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2565). 4 บัญชีเงินออมและเทคนิคออมเงิน. สืบค้นจาก https://www.set.or.th/th/education-research/education/happymoney/knowledge/article/18-4-savings-accounts-and-savings-tips
ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2562). Wealth Design เลือกสร้างความมั่งคั่งในแบบที่ใช่…สไตล์คุณ. กรุงเทพมหานคร: ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.
ธนาคารแห่งประเทศไทย. (ม.ป.ป.). การออม. สืบค้นจาก https://www.bot.or.th/th/satang-story/money-plan/saving.html
นิตยา ปะอินทร์. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อศักยภาพในการออมของครัวเรือนจนเปรียบเทียบกับครัวเรือนรวย. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสถิติประยุกต์. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สายสุณี ประดับนาค, สิริทิพ วะศินรัตน์ และนันทวรรณ บัวรา. (2566). การวิเคราะห์แบ่งกลุ่มครัวเรือนและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริหารจัดการทางการเงินของครัวเรือนในตำบลบ้านเชี่ยน อำเภอหันคา จังหวัดชัยนาท. วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 18(2), 184-196.
สุนัยญา แดงเหม. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อการออมของครัวเรือนไทยในยุคเศรษฐกิจดิจิทัล. วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐกิจดิจิทัล. มหาวิทยาลัยรังสิต.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). การสำรวจการติดตามระดับความรู้ และการเข้าถึงบริการทางการเงินของครัวเรือน พ.ศ. 2565. สืบค้นจาก https://www.nso.go.th/nsoweb/storage/survey_detail/2023/20231115075919_49757.pdf
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2565). ปี 65 ไทยเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์ สสส.ผนึกภาคีผลักดันนโยบายเพื่อสุขภาวะที่ดีของผู้สูงอายุทั่วประเทศ. สืบค้นจาก https://www.thaihealth.or.th/ปี-65-ไทยเข้าสู่สังคมผู้ส/
ศศิวุฑฒิ์ วงษ์มณฑา. (2559). ผลของการเปลี่ยนแปลงทางประชากรต่อพฤติกรรมการออมของครัวเรือนในประเทศไทย. (รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
วิชนี คุปตะวาทิน, แมน วาสนาพงษ์, พรทิพย์ ขุนดี, และรัชตา มิตรสมหวัง. (2561). สังคมสูงวัยกับโลกสมัยใหม่. Journal of Suvarnabhumi Institute of Technology (Humanities and Social Sciences). 4(Special), 444-450.
อธิพันธ์ วรรณสุริยะ. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อระดับการออมที่พอเพียงของครัวเรือนในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารการบัญชีและการจัดการ. 15(3), 14-33.
อธิพันธ์ วรรณสุริยะ. (2566). พลวัตรของรายได้ รายจ่าย เงินออมของของครัวเรือนไทย ในช่วงปี 2554-2562. วารสารการจัดการปริทัศน์. 25(1), 29-42.
อธิพันธ์ วรรณสุริยะ และสุวิมล เฮงพัฒนา. (2562). ความสามารถในการออมของครัวเรือนไทยเปรียบเทียบระหว่างแรงงานในระบบและแรงงานนอกระบบ. วารสารเศรษฐศาสตร์และกลยุทธ์การจัดการ. 6(2), 1-17.
Balcha, B. D., Feyissa, G. F., & Jekamo, D. M. (2022). Determinants of Households Saving: The Case of Shashamene Town, West Arsi Zone, Oromia, Ethiopia. Journal of Finance and Economics, 10(1), 20-28.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin B. J., &Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis. (7th ed.). New Jersey: Pearson Education.
Lusaya. S., &Mulunda. N. (2022). Factors Determining Household Savings in Zambia: A Logit Regression Model from the Micro-Economic Perspective. World Journal of Advanced Research and Reviews. 13(1), 520-533.
Mazengiya. N. M., Seraw. G., Melesse. B., &Belete. T. (2022). Determinants of Rural Household Saving Participation: A Case Study of Libokemkem District, North-West Ethiopia. Cogent Economics & Finance. 10(1), 1-21.
Sahudin, Z., Ridzuan, A. R., Razak, M. I. M., & Bahrudin, N. Z. (2024). Determinants of Household Savings. Advances in Social Sciences Research Journal, 11(2.2).
Sisay. K. (2023). Rural Households Saving Status and its Determinant Factors: Insight from Southwest Region of Ethiopia. Cogent Economics & Finance. 11(2), 1-18.
Wijaya, A., Zainurossalamia, S. Z., & Darma. D. C. (2020). Life-Cycle Hypothesis for Consumption Pattern: Example from Indonesia. International Journal of Advanced Science and Technology, 29(4), 4712-4720.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
