การส่งเสริมและการอนุรักษ์ประเพณีลอยกระทงของวัดหลุมรัง อำเภอบ่อพลอย จังหวัดกาญจนบุรี

ผู้แต่ง

  • เกรียงศักดิ์ สืบด้วง -
  • พระปลัดประพจน์ อยู่สำราญ
  • โยตะ ชัยวรมันกุล

คำสำคัญ:

การส่งเสริม, การอนุรักษ์, ประเพณี, ลอยกระทง

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อ 1) ศึกษาประวัติความเป็นมาของประเพณีลอยกระทงวัดหลุมรัง 2) ศึกษาคุณค่าและสาระหลักพุทธศาสนาในประเพณีลอยกระทง และ 3) ส่งเสริมและอนุรักษ์ประเพณีงานลอยกระทงของวัดหลุมรัง อำเภอบ่อพลอย จังหวัดกาญจนบุรี เป็นการวิจัยวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 12 ท่าน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์เชิงลึกชนิดกึ่งโครงสร้าง ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหาข้อสรุปพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า 1) ประเพณีลอยกระทงวัดหลุมรัง เริ่มเมื่อ พ.ศ. 2518 โดยการนำของพระครูกาญจนวิกรม เจ้าอาวาสวัดหลุมรัง ตามความเชื่อทางพระพุทธศาสนาคือการบูชารอยพระพุทธบาทและวิถีชีวิตชุมชนที่มีความสัมพันธ์กับลำน้ำตะเพินที่ต้องการแสดงความกตัญญูกตเวทีบูชาคุณของสายน้ำ จัดขึ้นที่สะพานท่าเกวียนต่อมาย้ายมาจัดงานที่ลำตะเพินจนได้รับความนิยมว่าเป็น 1 ใน 3 สถานที่จัดงานที่มีคุณภาพของอำเภอบ่อพลอย จังหวัดกาญจนบุรี 2) คุณค่าและสาระหลักพุทธศาสนาในประเพณีลอยกระทงวัดหลุมรัง ปรากฏคุณค่า คือ คุณค่าต่อครอบครัวได้เสริมสร้างให้สมาชิกในครอบครัวรวมทั้งญาติมิตรได้มีความสัมพันธ์และทำกิจกรรมร่วมกัน คุณค่าต่อชุมชนทำให้คนชุมชนทุกช่วงวัยได้ทำงานร่วมกัน มีความสามัคคีและการเสียสละเพื่อส่วนรวม รวมทั้งส่งเสริมเศรษฐกิจชุมชน และคุณค่าต่อสังคมได้เสริมสร้างกระบวนการเรียนรู้ควบคู่การส่งเสริมจิตสำนึกในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมร่วมกัน ส่วนสาระหลักพระพุทธศาสนาที่เห็นได้ชัดเจน เป็นเรื่องเกี่ยวกับบุญกิริยาวัตถุ คือ ทาน ศีล ภาวนา สามัคคีธรรมและความกตัญญู 3) การส่งเสริมและอนุรักษ์ประเพณีงานลอยกระทงของวัดหลุมรัง ได้แก่  การส่งเสริมความรู้กิจกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม การร่วมกันอนุรักษ์สืบสานเอกลักษณ์และภูมิปัญญาวิถีของชุมชน แล การยกระดับต่อยอดเชิงเครือข่าย เช่น การจำหน่ายผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกจากชุมชน การท่องเที่ยววิถีวัฒนธรรมชุมชน

References

กรมการศาสนา. (2552). พิธีกรรมและประเพณี. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด. กระทรวงวัฒนธรรม.

กรมส่งเสริมวัฒนธรรม. (2557). ลอยกระทง. กรุงเทพมหานคร : องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

กุลวิจิตรา ภังคานนท์. (2537). ผลต่อความสำเร็จของกลุ่มอาชีพ. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงมหาดไทย.

ขนิษฐา จิตชินะกุล. (2545). คติชนวิทยา. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์.

คณะกรรมการดำเนินงานและประสานงานวันอนุรักษ์มรดกไทย. (2541). แผนแม่บทวันอนุรักษ์มรดกไทย.

(ม.ป.พ,).

จำนง อดิวัฒนสิทธิ์ และคณะ. (2534). สังคมวิทยา. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ชัยวัฒน์ อัตพัฒน์. (2527). ปรัชญาตะวันตกร่วมสมัย 1. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ธนิก เลิศชาญฤทธ์. (2554). การจัดการทรัพยากรวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร.

นิวัติ เรืองพานิช. (2537). การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร: คณะวนศาสตร์

มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ดนัย ไชยโยธา. (2546). สังคม วัฒนธรรม และประเพณี. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.

บรรเทิง พาพิจิตร. (2549). ประเพณี วัฒนธรรมไทย และคติความเชื่อ. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

บุญเทียน ทองประสาน. (2531). แนวคิดวัฒนธรรมชุมชนในงานพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สภาคาทอลิก

แห่งประเทศไทยเพื่อการพัฒนา.

บุญสม ยอดมาลี. (2558). การสร้างจิตสำนึกในการอนุรักษ์ ปรับปรนและเห็นคุณค่ามรดกทางวัฒนธรรม. : มหาสารคาม: สถาบันวิจัยศิลปะและวัฒนธรรมอีสาน.

ประจวบ เอี่ยมผู้ช่วย. (2542). ศิลปกรรมและวัฒนธรรมท้องถิ่น. คณะศิลปศาสตร์ สถาบันราชภัฏสวนดุสิต : กรุงเทพมหานคร.

ประมวล คิดคินสัน. (2526). คติชาวบ้าน : การศึกษาในด้านมานุษยวิทยา. กรุงเทพมหานคร: (ม.ป.พ,).

ผจงจิตต์ อธิคมนันทะ. การเปลี่ยนแปลงสังคมและวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัย

รามคำแหง, 2543.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2540). พจนานุกรมศัพท์ปรัชญา อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพมหานคร: อรุณการพิมพ์.

เสฐียร พันธรังสี. (2513). ศาสนาเปรียบเทียบ. กรุงเทพมหานคร : แพร่พิทยา.

สมิธ, เอธ วาริงตัน. (2544). ไทย-ภูมิประเทศและการเดินทาง. กรุงเทพมหานคร: กรมศิลปากร.

เสรี พงศ์พิศ. (2539). คืนสู่รากเหง้า : ทางเลือกและทัศนะวิจารณ์ว่าด้วยภูมิปัญญาชาวบ้าน. กรุงเทพมหานคร: เทียนวรรณ,.

สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2557). ลอยกระทง ขอขมาธรรมชาติ, กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรม แห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม.

สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. (2538). คู่มือแนวทางการจัดตั้งและดำเนินงานสภาวัฒนธรรม จังหวัด. กรุงเทพมหานคร: นีลนาราการพิมพ์.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). กรอบแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13.“พลิกโฉมประเทศไทยสู่ เศรษฐกิจสร้างคุณค่า สังคมเดินหน้าอย่างยั่งยืน.” เอกสาร ประกอบการระดมความเห็นกรอบแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 13.

ศรีศักร วัลลิโภดม และคณะ. (2559). โครงการวิจัยเรื่องประเพณีสิบสองเดือน: พิธีกรรมที่เปลี่ยนไป. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษวิทยาสิรินธร.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2025-06-27