การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหน่วยการเรียนรู้ Relation with Other People ตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

พรนิภา  ตอพล; พรทิพย์  ตั้งพงษ์; สุชาติ  หอมจันทร์

doi:10.14456/jasrru.2025.40

ผู้แต่ง

พรนิภา ตอพล คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
พรทิพย์ ตั้งพงษ์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
สุชาติ หอมจันทร์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์

DOI:

https://doi.org/10.14456/jasrru.2025.40

คำสำคัญ:

ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน, แนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร, ความพึงพอใจ

บทคัดย่อ

ภาษาอังกฤษเป็นเครื่องมือสำคัญในการสื่อสารระหว่างประเทศ แต่ผู้เรียนยังขาดทักษะในการใช้ภาษาเพื่อสื่อสาร แนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารจึงเป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยพัฒนาผลสัมฤทธิ์และเสริมความมั่นใจในการใช้ภาษาในสถานการณ์จริง การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหน่วยการเรียนรู้ Relation with Other People ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ก่อนและหลังได้รับการสอนตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร และ 2) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่มีต่อการสอนตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนบ้านกรวดวิทยาคาร ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 40 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster random sampling) โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยในการสุ่ม การวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental Research) ใช้รูปแบบ One Group Pre-test Post-test Design เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้ตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และ 3) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนต่อการสอนตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร สถิติที่ใช้ใน การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่า t-test ผลการวิจัยพบว่า

1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน โดยใช้แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียน หน่วยการเรียนรู้ Relation with Other People มีผลสัมฤทธิ์หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

2) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการสอนหน่วยการเรียนรู้ Relation with Other People ตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย () เท่ากับ 4.41

การสอนภาษาเพื่อการสื่อสารที่ใช้บริบทจริงสามารถเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้น ครูควรผสานกิจกรรมบทบาทสมมติและการทำงานกลุ่มเข้ากับเทคโนโลยี เช่น แอปพลิเคชัน ยูทูบ และสื่อสังคมออนไลน์ เพื่อสร้างบทเรียนที่เน้นภาพและมีปฏิสัมพันธ์ ตอบสนองความต้องการของผู้เรียนยุคดิจิทัล ที่ต้องการข้อมูลป้อนกลับทันทีและการเชื่อมโยงกับชีวิตจริง

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชีวัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560 (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย

กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). การประเมินตามสภาพจริง (Authentic Assessment). (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

กระทรวงศึกษาธิการ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2557). แนวปฏิบัติตามประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่องนโยบายการปฏิรูปการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ: จามจุรีโปรดักส์.

ฉัฐญา ละม้ายแข. (2566). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษ เรื่อง Food and Drink โดยวิธี การสอนแบบ CLT ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนอนุบาลวัดพิชัยสงคราม จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารสังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม, 4(1), 35-44.

ชนม์ชนก จันโทริ, และอรนุช ลิมตศิริ. (2564). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนโดยบทเรียนผ่านเว็บ (Web-Based Instruction) ในวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร, Journal of Roi Kaensarn Academi. 6(9), 99-112.

ณภัทร นรชาญ, สิราวรรณ จรัสรวีวัฒน เเละเด่นชัย ปราบจันดี. (2566). ผลการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร (CLT) และการออกเสียงภาษาอังกฤษแบบ Lingua Franca Core (LFC) ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษและทักษะการออกเสียงภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา, 5(2), 16-30.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ผกามาศ คงเกื้อ. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้าสมุทรปราการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 6 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยบูรพา.

พรชัย ทุมพัง. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี ที่ 6 โรงเรียนน้ำโสมพิทยาคม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 20 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยบูรพา.

พรพิสาข์ จุนขุนทด, รุ่งฟ้า กิติญาณุสันต์ และสิราวรรณ จรัสรวีวัฒน์. (2566). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารร่วมกับแนวคิดห้องเรียนกลับด้านและกิจกรรมบทบาทสมมติที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร. 25(4),211-221.

ภัณทิชา อำนวยวิทยากุล, สุดาพร พงษ์พิษณุ และวลัยพรรณ บุญมี. (2565). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการพูดภาษาอังกฤษ ด้วยการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารแบบ 3Ps ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคแบ่งกลุ่มผลสัมฤทธิ์ (STAD) ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนเทศบาลวัดหนองแก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์, วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ ศรีนครินทรวิโรฒ. 23(3), 50-65.

ระวิวรรณ ศรีคร้ามครัน. (2553). หลักสูตรการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาอังกฤษ English Curriculum and Learning Management (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ระวิวรรณ ศรีคร้ามครัน. (2553). เทคนิคการสอน Teaching Techniques (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

โรงเรียนบ้านกรวดวิทยาคาร. (2566). หลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนบ้านกรวดวิทยาคาร. บุรีรัมย์: โรงเรียนบ้านกรวดวิทยาคาร.

เสฏฐวุฒิ ขยันกสิกร, ชุติมา วัฒนะคีรี เเละวีณา ซุ้มบัณฑิต. (2567). “การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และความสามารถในการอ่านจับใจความภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้การสอนภาษาเพื่อการสื่อสารรูปแบบ 2W3P ร่วมกับแผนผังความคิด”. วารสารพุทธมัคค์ ศูนย์วิจัยธรรมศึกษา สํานักเรียนวัดอาวุธวิกสิตาราม. 9(1), 135-144.

อนุวัติ คูณแก้ว. (2562). การวัดผลและประเมินผลการศึกษาแนวใหม่. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อพันตรี พูลพุทธา. (2565). การวิจัยทางการศึกษา. มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.

Richards, J. and T. Rodgers. (1999). Approaches and Methods in Language Teaching. 5th ed. Cambridg: Cambridge University Press.

Richards, J. C. (2006). Communicative language teaching today. Cambridge University Press.

Savignon, S. J. (2002). Interpreting communicative language teaching: Contexts and concerns in teacher education. Yale University Press.