การวิเคราะห์แนวคิดเมืองแห่งการเรียนรู้ของยูเนสโกกับการเรียนรู้ตลอดชีวิต : กรอบการส่งเสริมคุณภาพชีวิตประชาชน

ผู้แต่ง

  • วิเชียร มหาวัน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร
  • ศิรภัสสรศ์ วงศ์ทองดี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร

คำสำคัญ:

การเรียนรู้ตลอดชีวิต, คุณภาพชีวิต, เมืองแห่งการเรียนรู้, การเรียนรู้ตลอดชีวิต; คุณภาพชีวิต; เมืองแห่งการเรียนรู้; ยูเนสโก

บทคัดย่อ

บทความนี้มุ่งวิเคราะห์แนวคิดเมืองแห่งการเรียนรู้ (Learning Cities) ขององค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (UNESCO) ในบริบทของการเรียนรู้ตลอดชีวิต และประเมินความเชื่อมโยงต่อการยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชน การศึกษาแบ่งออกเป็น 3 ส่วนหลัก ได้แก่ 1) ศึกษาพื้นฐานและหลักการของเมืองแห่งการเรียนรู้ตามกรอบ UNESCO 2) เปรียบเทียบแนวคิดหรือนโยบายการเรียนรู้ตลอดชีวิตทั้งในระดับสากลและระดับประเทศไทย โดยพิจารณาถึงกฎหมายและมาตรการสนับสนุน และ 3) วิเคราะห์ความเชื่อมโยงระหว่างแนวคิดเมืองแห่งการเรียนรู้กับการเสริมสร้างคุณภาพชีวิตของประชาชนในมิติต่างๆ

ผลการวิเคราะห์พบว่า 1) แนวคิดเมืองแห่งการเรียนรู้เน้นการขับเคลื่อนด้วยเจตจำนงทางการเมืองและการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน ควบคู่กับการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานทางการศึกษาและเทคโนโลยี เพื่อให้ประชาชนทุกกลุ่มสามารถเข้าถึงการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง ทั้งในครอบครัว ชุมชน และที่ทำงาน 2) เมื่อเปรียบเทียบกับบริบทของไทย พบว่าแม้ได้บรรจุแนวคิดการเรียนรู้ตลอดชีวิตในกฎหมายและแผนระดับชาติแล้ว แต่ยังขาดการบูรณาการเชิงพื้นที่ที่เป็นรูปธรรม และ 3) พบความเชื่อมโยงระหว่างแนวคิดเมืองแห่งการเรียนรู้กับการเสริมสร้างคุณภาพชีวิตของประชาชนทั้งด้านเศรษฐกิจและความมั่นคงทางอาชีพ ด้านสังคมและวัฒนธรรม และด้านสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาที่ยั่งยืน

เอกสารอ้างอิง

United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO). (2015). UNESCO Global Network of Learning Cities: Guiding Documents. UNESCO.

กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา. (2567). กรุงเทพฯ ขอนแก่น ยะลา’ ติดโผ 64 เมือง จาก 35 ประเทศสมาชิกใหม่เมืองแห่งการเรียนรู้ของยูเนสโก. https://www.eef.or.th/news-150224/

UNESCO Institute for Lifelong Learning. (2022). Making lifelong learning a reality: a Handbook UNESCO Institute for Lifelong Learning. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000381857

กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา (กสศ.). (2567). เชื่อมเมือง เชื่อมคน ร่วมขับเคลื่อนเมืองแห่งการเรียนรู้ที่ทุกคนเข้าถึงได้. กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา (กสศ.).

European Commission. (2020). Erasmus+ Programme Guide. https://erasmus-plus.ec.europa.eu/

Skill Future Singapore (SSG). (2020). SkillsFuture Overview. https://www.skillsfuture.gov.sg/

ชโรชีนีย์ ชัยมนทร์. (2562). MOOC: เพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวตในศตวรรษที่ 21. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลยราชภัฏเชียงใหม่, 1(1), 46-70.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา

พรเพ็ญ สดศรีชัย. (2566). “Lifelong learning” เรียนรู้ตลอดชีวิต: ทักษะที่ต้องมี ในโลกที่หมุนเร็ว. https://www.bot.or.th/th/research-and-publications/articles-and-publications/articles/article_2023nov28.html

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2567). NEVER stop Learning เพราะชีวิตไม่หยุดเรียนรู้รวมบทความการเรียนรู้ตลอดชีวิต สำหรับทุกช่วงวัย. https://backoffice.onec.go.th/uploads/Book/2110-file.pdf

ปพน จูน คิมูระ. (2566). การเรียนรู้ตลอดชีวิตกับประสบการณ์ที่หลากหลายในการเตรียมความพร้อม ในการเข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

นิรมล เสรีสกุล , และธนพร โอวาทวรวรัญญู . (2565). การวิเคราะห์เครือข่ายทางสังคมในการขับเคลื่อนแนวคิดเมืองแห่งการเรียนรู้ของกรุงเทพมหานคร: กรณีศึกษาย่านกะดีจีน-คลองสาน. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 20(2), 45-67.

ชินวุธ พิพัฒน์ภานุกูล และคณะ. (2565). การสร้างกลไกและเครือข่ายการยกระดับระบบนิเวศเมืองแห่งการเรียนรู้ (Learning city) เพื่อพัฒนาเมืองต้นแบบแห่งการเรียนรู้ด้วยนวัตกรรมดิจิทัล อำเภอขลุง จังหวัดจันทบุรี. https://pmua.or.th/research/a15f640108/

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-27

รูปแบบการอ้างอิง

มหาวัน ว., & วงศ์ทองดี ศ. (2025). การวิเคราะห์แนวคิดเมืองแห่งการเรียนรู้ของยูเนสโกกับการเรียนรู้ตลอดชีวิต : กรอบการส่งเสริมคุณภาพชีวิตประชาชน. วารสารสมาคมรัฐประศาสนศาสตร์แห่งประเทศไทย, 7(3), 172–180. สืบค้น จาก https://so10.tci-thaijo.org/index.php/paatj/article/view/2430

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ