เยาวชนกับการขับเคลื่อนซอฟต์พาวเวอร์ กรณีศึกษา นักเรียนชุมนุมวิทยาศาสตร์ ทางทะเลโรงเรียนพลูตาหลวงวิทยา อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี
คำสำคัญ:
ซอฟต์พาวเวอร์, พลังเยาวชน, การศึกษาเพื่อสร้างสำนึกพลเมือง, สำนึกพลเมืองประชาธิปไตยบทคัดย่อ
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยเรื่องบทบาทของซอฟต์พาวเวอร์และการมีส่วนร่วมของประชาชนในการสร้างค่านิยมประชาธิปไตยและความสามัคคีในสังคม มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวทางการยกระดับทุนทางสังคมสู่ซอฟต์พาวเวอร์ด้วยพลังเยาวชน โดยใช้กระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (PAR) ร่วมกับการสังเกตการณ์แบบมีส่วนร่วมและการสัมภาษณ์เชิงลึกกลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย ครูที่ปรึกษาและนักเรียนชุมนุมวิทยาศาสตร์ทางทะเล โรงเรียนพลูตาหลวงวิทยา และชาวบ้านในตำบลแสมสาร อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี ผลการศึกษาพบว่า ซอฟต์พาวเวอร์เป็นพลังที่สามารถพัฒนาขึ้นได้อย่างเป็นระบบ โดยการพัฒนาทุนทั้ง 3 ประการร่วมกันประกอบด้วย ทุนมนุษย์ ทุนทางสังคมและวัฒนธรรม ผ่านกระบวนการดังนี้ 1) การส่งเสริมการศึกษาเพื่อสร้างสำนึกการมีส่วนร่วมของพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย และค้นหาทุนทางสังคมร่วมกัน 2) การแลกเปลี่ยนเรียนรู้และขับเคลื่อนทุนทางสังคมร่วมกัน 3) การสร้างความตระหนักผ่านการมีส่วนร่วมกำหนดกิจกรรมร่วมกัน และ 4) การขับเคลื่อนกิจกรรมร่วมกัน กรณีศึกษาของนักเรียนชุมนุมวิทยาศาสตร์ทางทะเล แสดงให้เห็นว่าเยาวชนมีศักยภาพในการพัฒนาขึ้นเป็นแกนนำขับเคลื่อนทุนทางสังคมและวัฒนธรรมสู่ซอฟต์พาวเวอร์ได้ โดยตั้งต้นจากการสร้างค่านิยมร่วมในการร่วมอนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลผ่านกิจกรรมต่างๆ กระทั่ง สามารถเปลี่ยนการต่อต้านของคนในชุมชนให้กลายมาเป็นพลังสนับสนุนการอนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลของนักเรียนในเวลาต่อมา
เอกสารอ้างอิง
Lee, G. (2009). A theory of soft power and Korea's soft power strategy. The Korean Journal of Defense Analysis, 21(2), 205-218.
World Economic Forum. (2024). The Global Competitiveness Index (GCI) 5.0. https://www.weforum.org/about/the-global-competitiveness-index-gci-5-0/
International Institute for Management Development. (2024). World Competitiveness Center. https://www.imd.org/centers/wcc/world-competitiveness-center/rankings/world-competitiveness-ranking/rankings/wcr-rankings/
Freedom House. (2024). Global Freedom Scores. https://freedomhouse.org/countries/freedom-world/scores
Nye, J. S. (1990). Soft power. Foreign policy, 80, 153-171.
Sandberg, M. (2011). Soft power, world system dynamics, and democratization: A bass model of democracy diffusion 1800-2000. Journal of Artificial Societies and Social Simulation, 14(1), 1-35.
Huntington S. P. (1991). Democracy's Third Wave. Journal of Democracy, 2(2), 12-34.
สุธีร์พงษ์ ศรีวิราช, ปรารภ แก้วเศษ และไพรัช ถิตย์ผาด. (2562). บวชป่า : การใช้ภูมิปัญญาพื้นบ้านในการอนุรักษ์ทรัพยากร ป่าไม้ในชุมชนภาคเหนือผ่านพิธีกรรมบวชป่า. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(1), 121-144.
นิตยา โพธิ์นอก และอินทุอร แสงอรัญ. (2566). การเสริมสร้างความมั่นคงทางสังคมของชาติเพื่ออนาคตประชาธิปไตยไทย: กรณีศึกษาการใช้ทุนทางวัฒนธรรมเพื่อเสริมสร้างภูมิคุ้มกันทางสังคมในพื้นที่เทศบาลตำบลเชียงคาน. สถาบันพระปกเกล้า. https://kpi-lib.com/library/books/kpibook-30928/
The Active. (2022). เพราะเยาวชนคือซอฟต์พาวเวอร์ของประเทศ. https://theactive.net/read/youth-power-is-soft-power/
Creative Economy Agency. (2565). CEA ร่วมประชุมผลักดัน Youth Power ขับเคลื่อนThailand’s Soft Power. https://www.cea.or.th/th/news-updates/youth-power
Vuving, A. (2009 September 3). How soft power works. [Paper presentation] American Political Science Association Annual Meeting, Toronto, Canada.
Ohnesorge, H. W. (2020). Soft power: The Forces of Attraction in International Relations. Springer.
Lin, N. (2017). Building a network theory of social capital. Connections, 22(1), 28-51.
Bourdieu, P. (1986). The Forms of Capital. Handbook of Theory and Research for the Sociology of Education. Greenwood.
Putnam, R. D. (1994). Social capital and public affairs. Bulletin of the American Academy of Arts and Sciences, 47(8), 5-19.
Jacobs, J. (1961). The Death and Life of Great American Cities. Random House.
Hyman, H. (1959). Political Socialization: A study in the psychology of political behavior. Free Press.
Easton, D., & Dennis, J. (1969). Children in the Political System: Origins of Political Legitimacy. McGraw-Hill.
วีระ สมบูรณ์. (2561). ทฤษฎีการเมืองกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ. WAY of BOOK.
Asadov, B. R., & Baranov, A. S. (2017). The influence of youth tourism on the image of the territory as a tool of soft power in the context of contemporary international relations. Vestnik Volgogradskogo gosudarstvennogo universiteta. Science Journal of Volgograd State University, 22(2), 137-148.
Arcidiacono, C., Procentese, F., & Di Napoli, I. (2007). Youth, community belonging, planning and power. Journal of Community & Applied Social Psychology, 17(4), 280-295.
Evans, S. D. (2007). Youth sense of community: Voice and power in community contexts. Journal of Community Psychology, 35(6), 693-709.
Jennings, L. B., Parra-Medina, D. M., Hilfinger-Messias, D. K., & McLoughlin, K. (2006). Toward a critical social theory of youth empowerment. Journal of Community Practice, 14(1-2), 31-55. https://www.cea.or.th/en/news-updates/youth-power
Flanagan, C.A., & Sherrod, L.R. (1998). Youth political development: An introduction. Journal of Social Issues, 54(3), 447–456.
Chinman, M. J., & Linney, J.A. (1998). Toward a model of adolescent empowerment: Theoretical and empirical evidence. Journal of Primary Prevention, 18, 393-413.
Margolin, J. (2020). Youth to Power: Your Voice and How to Use It. Grand Central Publishing.
Gaffney M. (2008). Participatory Action Research: An Overview, What makes it tick?. Kairaranga, 9(3), 9-15.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารสมาคมรัฐประศาสนศาสตร์แห่งประเทศไทย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
