แนวทางการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในยุคดิจิทัลตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของโรงเรียนปราสาท อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์
DOI:
https://doi.org/10.14456/jasrru.2025.38คำสำคัญ:
แนวทางการพัฒนา, ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน, ยุคดิจิทัล, สังคหวัตถุ 4บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในยุคดิจิทัล ของโรงเรียนปราสาท อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ 2) เพื่อศึกษาวิธีการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในยุคดิจิทัล ตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของโรงเรียนปราสาท อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ 3) เพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในยุคดิจิทัล ตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของโรงเรียนปราสาท อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ ดำเนินการด้วยรูปแบบการวิจัยแบบผสมวิธี (Mixed methods research) เก็บข้อมูลเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณจากกลุ่มตัวอย่าง ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จากประชากร ได้แก่ ผู้อํานวยการสถานศึกษาหรือรองผู้อํานวยการสถานศึกษา 1 คน ครูประจำชั้น 9 คน คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน 4 คน นักเรียน 200 คน ผู้ปกครอง 200 คน รวมทั้งสิ้น จำนวน 414 คน และใช้แบบประเมินรวบรวมข้อมูลเชิงคุณภาพจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 รูป/คน และการสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion) กับกลุ่มเป้าหมาย/ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 7 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในยุคดิจิทัล ของโรงเรียนปราสาท อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ มีค่าเฉลี่ยรวมเท่ากับ 3.71 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานรวมเท่ากับ 0.63 ภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) วิธีการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในยุคดิจิทัล ตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของโรงเรียนปราสาท อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ มีทั้งหมด ๙ ขั้นตอน ดังนี้ (1) ศึกษาจากตัวอย่างการบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน (2) ออกแบบระบบการจัดเก็บข้อมูลระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนมีองค์ประกอบสำคัญ 6 ด้าน (3) ประชุมเชิงปฏิบัติการครูประจำชั้นให้มีความรู้ ความสามารถ และทักษะในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนได้ (4) ครูประจำชั้นดำเนินการจัดเก็บข้อมูลนักเรียนรายบุคคล ระยะเวลา 2 สัปดาห์ (5) นำเข้าข้อมูลระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน
(6) ทดสอบระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน (7) ปรับปรุงและพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน (8) ประเมินระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน และมีผลการประเมินความเหมาะสมและเป็นประโยชน์ ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (9) รายงานสรุปผลและมีผลการประเมินความเหมาะสม มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.61 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.28 และความเป็นประโยชน์ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.89 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.06 ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 3) แนวทางการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในยุคดิจิทัล ตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของโรงเรียนปราสาท อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ ประกอบด้วย 6 ด้าน 25 แนวทาง แนวทางที่มีค่าความถี่สูงสุด คือ ด้านการป้องกัน ควรมีการจัดลำดับความเสี่ยงในฐานข้อมูล ปัญหาที่ไม่พึ่งประสงค์ของนักเรียน เรียงลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ตามหลักสังคหวัตถุ 4 ทาน (การให้) ปิยวาจา (การพูดจาไพเราะ) และอัตถจริยา (การประพฤติประโยชน์)
Downloads
เอกสารอ้างอิง
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: บริษัทสุวีริยาสาส์น จำกัด.
พระเทพดิลก (ระแบบ ฐิตญาโณ). (2544). ธรรมปริทัศน์ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณากรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 43).กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา.
________. (2548). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 25). กรุงเทพฯ: ผลิธัมม์.
มนตรี วงษ์สะพาน. (2563). พื้นฐานการวิจัยทางหลักสูตรและการสอน (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 มาตรา 54. ราชกิจจานุเบกษา, 134(40 ก).
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). คู่มือการดำเนินงานของคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: แม็ทช์พอยท์.
สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2562). สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 - 2580. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2560). แนวทางการพัฒนาและประเมินค่านิยมหลักของคนไทย 12 ประการ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จตุพร บัวระภา. (2566). แนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ตามหลักพรหมวิหาร 4 ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยาเขต 2 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย].
ธนะชัย เกิดพรธรรม. (2565). แนวทางการพัฒนาผู้ปฏิบัติงานวิชาการในยุคดิจิทัลตามหลักอิทธิบาท 4 ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 2. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย].
เทียนชัย เจริญสุข. (2566). การจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในยุคดิจิทัลตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 1. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย].
เปรมยุดา สุดจำ. (2565). การพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่ชุมชนมีส่วนร่วมตามหลักกัลยาณมิตรสำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1 [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย].
พระครูโพธิสังวรคุณ (สมชาย คุณสํโร). (2565). รูปแบบการบริหารงานบุคคล ตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา สกลนคร เขต 1. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย].
แพรพลอย พัฒนะแสง. (2565). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 3. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม].
วาสนา จินดาสวัสดิ์. (2564). การพัฒนานวัตกรรมระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนตามหลักพุทธธรรมของโรงเรียนประถมศึกษาในจังหวัดเชียงใหม่. [ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
อติพร เกิดเรือง. (2560). การส่งเสริมการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 เพื่อรองรับสังคมไทยในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 6(1), 80-81.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารราชภัฏสุรินทร์วิชาการ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
