การพัฒนาสื่อดิจิทัล เรื่องภาษาท่าของโขน เพื่อส่งเสริมการฝึกทักษะการแสดงโขน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีความมุ่งหมายเพื่อ 1) พัฒนาสื่อดิจิทัลเรื่องภาษาท่าของโขน เพื่อส่งเสริมการฝึกทักษะการแสดงโขน 2) ศึกษาผลการใช้สื่อดิจิทัล เรื่องภาษาท่าของโขน เพื่อส่งเสริมการฝึกทักษะการแสดงโขน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายประถม) งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ 1) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้หาประสิทธิภาพของสื่อดิจิทัลได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Selection) เป็นนักเรียนชายที่เรียนวิชานาฏศิลป์และโขน จำนวน 23 คน 2) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาผลการใช้สื่อดิจิทัล เรื่องภาษาท่าของโขน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Selection) เป็นนักเรียนชายที่เรียนวิชานาฏศิลป์และโขน จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ สื่อดิจิทัลเรื่องภาษาท่าโขน แบบประเมินคุณภาพสื่อดิจิทัล  แผนการสอน แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและแบบประเมินทักษะภาษาท่าของโขน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ การหาประสิทธิภาพ E₁/E₂ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าที (t-test Dependent Sample)

ผลการวิจัยพบว่า คุณภาพของสื่อดิจิทัลเรื่องภาษาท่าของโขน มีคุณภาพอยู่ในระดับดีมาก  (x̄ = 4.49, S.D. = 0.65) มีประสิทธิภาพ 82.00/88.00 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ 80/80 ส่วนผลการใช้สื่อดิจิทัล เรื่องภาษาท่าของโขน พบว่า นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนจากการเรียนผ่านสื่อดิจิทัล เรื่องภาษาท่าของโขน หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และนักเรียนกลุ่มนี้มีทักษะการแสดงโขนโดยรวมอยู่ในระดับดีมาก (x̄ = 2.43, S.D.=0.60)