การบริหารความเสี่ยงที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของธุรกิจก่อสร้างขนาดเล็กในจังหวัดสุรินทร์

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาการบริหารความเสี่ยงของธุรกิจก่อสร้างขนาดเล็ก (2) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของธุรกิจก่อสร้างขนาดเล็ก และ (3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความเสี่ยงกับประสิทธิภาพการปฏิบัติงาน การวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ ผู้ประกอบการธุรกิจก่อสร้างขนาดเล็กจำนวน 278 ราย ในจังหวัดสุรินทร์ ซึ่งได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามซึ่งผ่านการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ และตรวจสอบความเชื่อมั่นโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาค วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า ระดับการบริหารความเสี่ยงโดยรวมของธุรกิจก่อสร้างขนาดเล็กอยู่ในระดับมาก โดยเฉพาะในด้านการกำกับดูแลกิจการและวัฒนธรรมองค์กร และกลยุทธ์กับวัตถุประสงค์องค์กร ขณะเดียวกันระดับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของธุรกิจโดยรวมอยู่ในระดับมากเช่นกัน ในมิติของคุณภาพงาน ปริมาณงาน เวลา และค่าใช้จ่าย การวิเคราะห์เชิงสถิติเผยว่า การบริหารความเสี่ยงมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยองค์ประกอบที่ส่งผลมากที่สุด คือ การกำกับดูแลกิจการและวัฒนธรรมองค์กร และการใช้ข้อมูลสารสนเทศเพื่อการตัดสินใจ

ผลการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่า การบริหารความเสี่ยงที่เป็นระบบ มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการเพิ่มประสิทธิภาพการดำเนินงานของธุรกิจก่อสร้างขนาดเล็ก โดยเฉพาะในบริบทของจังหวัดสุรินทร์ที่มีสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจและสังคมเฉพาะตัว