การศึกษาพระสงฆ์กับกระบวนการสร้างอัตลักษณ์พลังศรัทธากับการพัฒนาชุมชน กรณีหลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ จังหวัดสุรินทร์

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) อัตประวัติของหลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญที่มีต่อการพัฒนาชุมชนในเขตตำบลทุ่งมน อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ (2) กระบวนการสร้างอัตลักษณ์พลังศรัทธากับการพัฒนาชุมชน หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ อำเภอปราสาท  จังหวัดสุรินทร์ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ กลุ่มผู้รู้  กลุ่มผู้ปฏิบัติ กลุ่มทั่วไป จำนวน 25 คน คัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือการวิจัย ได้แก่ การสำรวจ การสังเกตการณ์ การสัมภาษณ์ การสนทนากลุ่ม การเก็บรวบรวมข้อมูล ภาคสนาม ผู้วิจัยใช้เครื่องมือในการเก็บข้อมูลที่สร้างขึ้นได้แก่  แบบสำรวจเบื้องต้น แบบสังเกต  แบบสัมภาษณ์ และแบบสนทนากลุ่ม เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ พรรณาวิเคราะห์

         ผลการวิจัยพบว่า หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ เดิมนามว่า สุวรรณหงษ์ ท่านเป็นพระสงฆ์ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ และเป็นพระสงฆ์ที่มีผู้คนนับถือมากทั้งในและต่างประเทศ มีผู้คนเดินทางเข้ามากราบสักการะในแต่ละวันอย่างมากมายและได้บูชาสัญลักษณ์ของท่านเพื่อนำติดตัวไปด้วยท่านเป็นพระสงฆ์ที่มีผู้คนให้ความเคารพนับถือมากมายแม้นปัจจุบันท่านได้มรณะภาพไปแล้ว แต่พุทธบริษัทก็ยังรักษาร่างสังขารเอาไว้เพื่อกราบไหว้บูชาภายในวิหารและมีผู้คนเดินทางเข้ากราบสักการะบูชา

          กระบวนการสร้างอัตลักษณ์พลังศรัทธากับการพัฒนาชุมชน พบว่า (1) ด้านพิธีกรรม มีการสร้างวัตถุมงคล มีการประกอบพิธีกรรมด้านต่างๆ เพื่อสงเคราะห์ (2) ด้านการพัฒนาชุมชน พบว่า ท่านได้สร้างถนน -สะพาน ขุดสระน้ำในบริชุมชน สร้างฝาย/เขื่อนกั้นน้ำ  ทำให้ชาวบ้านมีที่ทำกินอุดมสมบูรณ์ มีการจำหน่ายผลผลิตจากชุมชน และมีหลักประกันจากการมีรายได้ สามารถเข้าแหล่งอาหารเลี้ยงชีพ ด้านการสงเคราะห์ชุมชน ได้ให้ทุนการศึกษาสำหรับพระสงฆ์ ผู้สนใจการศึกษา ผู้มีฐานะยากจน ผู้ด้อยโอกาส สร้างศูนย์อบรมสำหรับเด็กก่อนเกณฑ์  สร้างอาคารที่พักสำหรับผู้ป่วย ซื้อเครื่องมือทางการแพทย์ บริจาคที่ดิน เงินให้กับสถานพยาบาลและชุมชน (3) ด้านการเผยแผ่ธรรมะ พบว่ามีการเทศนาอบรม สั่งสอนด้วยการสอดแทรกข้อคิด คติธรรม ปฏิบัติตัวให้เห็น                (4) ด้านการสืบสานวัฒนธรรมประเพณี พบว่า ได้มีส่วนช่วยในการ สืบสานประเพณีวัฒนธรรมที่มีตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันไม่ให้ขาด ชุมชนเข้าร่วมประเพณีกันอย่างต่อเนื่อง ซึ่งถือได้ว่าท่านได้สืบสานวัฒนธรรมประเพณีให้อยู่กับชุมชน เป็นต้น