The Four Brahmaviharas: Core Principles for School Administration in the Era of Digital Disruption
Main Article Content
Abstract
This academic article aims to study the application of the Four Brahmaviharas—loving-kindness (Metta), compassion (Karuna), sympathetic joy (Mudita), and equanimity (Upekkha)—in educational administration during the digital disruption era. The focus is on creating a balanced working and learning environment that harmonizes technology with moral values in the face of digital-age challenges, including technological advancement, human resource management, and the preservation of ethics and morality within organizations.
The study emphasizes applying the Four Brahmaviharas within the context of digital disruption as a framework for enhancing school administration to align with contemporary changes, fostering a balance between technological development and human values—an essential key to achieving high-quality and sustainable education in the future.The author discovered new insights: the integration of the Four Brahmaviharas as a conceptual framework for educational administration in the digital disruption era, comprising five key approaches: 1) Developing digital competence, 2) Self-development, 3) Establishing appropriate indicators and evaluation systems, 4) Formulating effective policies, and 5)Integrating AI and technology into management. These approaches contribute to: 1) responsibility, 2) inspiration and pride in achievement, 3) educational quality, and 4) sustainability. However, the success of applying the Four Brahmaviharas in educational administration during the digital disruption era does not depend solely on tools or technology, but rather on the mindset, sincerity, and commitment of administrators, teachers, and all personnel in their practices. Such genuine effort is essential for driving Thai education toward sustainability in the future.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กะรัต ทองใสพร, กิติมา ศรีขำ, เขมรัตน์ บุญสุข, & มัณฑนา วังถนอมศักดิ์. (2566). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารการพัฒนาพระวิทยากร, 6(2), 266.
กิตติชัย เจริญสุข. (2564). การพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารการบริหารการศึกษา, 18(2), 156–172.
ขจรศักดิ์ พันธุ์สง่า. (2566). การบริหารสถานศึกษาโดยใช้หลักพรหมวิหาร 4 ในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 14(2), 125–137.
ฉลอง ศิริเพ็ง. (2567). การบริหารงานบุคคลเชิงกลยุทธ์ในยุคดิจิทัลตามหลักพรหมวิหาร 4. วารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยศาสตร์, 6(2), 44–59.
ณัฎฐณิชา ไตรเทวีเธียรกุล. (2566). การบริหารงานบุคคลตามหลักพรหมวิหาร 4 ของผู้บริหารสถานศึกษาเอกชน (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
นวรัตน์ ไวชมภู, & รพีพรรณ สุวรรณณัฐโชติ. (2563). วิถีครองคน: พรหมวิหาร 4 สำหรับผู้บริหารการศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 17(1), 88–104.
นันทพร ทองเชื้อ, มิตภาณี พุ่มกล่อม, & พงษ์ศักดิ์ รวมชมรัตน์. (2565). การบริหารตามหลักพรหมวิหาร 4 ของผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารวิชาการราชภัฏกาฬสินธุ์, 12(2), 90–102.
เพชรสีฟ้า พีรนันทปัญญา. (2567). การพัฒนาภาวะผู้นำยุคดิจิทัลตามหลักพรหมวิหาร 4 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
น้ำอ้อย สุนทรพฤกษ์. (2567). ความเป็นผู้บริหารมืออาชีพตามหลักพุทธธรรมสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลดิสรัปชัน. วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 5(2), 656.
บุญเลี้ยง ทุมทอง, & ประทวน วันนิจ. (2564). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาเพื่อความเป็นเลิศในยุคดิจิทัลดิสรัปชัน. วารสารวิทยาการจัดการทัศนมิติ, 18(3), 1.
พระครูใบฎีกาอิทธิพล กิตฺติพโล. (2567). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในยุค AI ตามหลักพรหมวิหาร 4. วารสารวิจัยนวัตกรรมการศึกษาและเทคโนโลยี, 2(3), 53–65.
พระมหารักศักดิ์ ปญฺญาวุฑฺโฒ. (2566). แนวทางการส่งเสริมการครองคนตามหลักพรหมวิหาร 4 สำหรับผู้บริหารการศึกษา. วารสารการบริหารการศึกษาและนวัตกรรม, 10(1), 114.
พระมหาสุริยา ปวรชโย. (2567). การเสริมสร้างพฤติกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในจังหวัดอุทัยธานี. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 9(2), 190.
พระอุทิศ สมฺมาภาณี. (2564). การใช้หลักพุทธวิธีในการบริหารการศึกษา. บัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค, 9(1), 183–196.
ภาณุพงศ์ อุณชาติ, & จุฬาพรรณภรณ์ ธนะแพทย์. (2564). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามหลักพรหมวิหาร 4. วารสารการบริหารการศึกษา, 9(2), 227.
ศิริวิมล เกิดสมบุญ, สุรีรัตน์ แสงพรเลิศ, สาธร ทรัพย์รวงทอง, & กัลญาภรณ์ เจริญพร. (2568). การบริหารจัดการสถานศึกษายุคดิจิทัลรูปแบบใหม่อย่างมีประสิทธิภาพ. วารสารการบริหารการศึกษาและนวัตกรรมการศึกษา, 5(1), 89.
อนุวัฒน์ ทวีฤทธิ์, พระครูสาธุกิจโกศล, & ชูชัย ประดับสุข. (2567). แนวทางการบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในยุคดิจิทัลตามหลักพรหมวิหาร 4. วารสารมหาจุฬานาคราช, 18(1), 267–278.
Alma Harris, & Michelle Jones. (2023). Compassionate leadership in education. Educational Management Administration & Leadership, 51(5), 795–809.
Jiraporn Supising, Puthaprasert, C., Musikanon, C., Poungkaew, P., & Kosanpipat, S. (2021). School management paradigm in digital disruption era. Interdisciplinary Research Review, 16(2), 19–25.
Srimata, S., Noppharat, K., & Maneechote, R. (2019). School climate, work engagement, and school effectiveness in the digital age. Asian Administration and Management Review, 1(2), 293.
Tharnpanya, S., Saengphet, P., & Chantharasena, S. (2023). การพัฒนาภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาตามแนวคิดการเปลี่ยนผ่านทางดิจิทัล. Asian Journal of Education and Training, 9(2), 134–141.
Timothy Donald Folger. (2025). Measuring compassionate leadership in education: A validation study. International Journal of Leadership in Education