พระเจ้าจิตรเสนกับการสร้างราชอาณาจักรเจนละในยุคขอมโบราณ

ผู้แต่ง

  • พระเสกสรร ฐานยุตฺโต (ศรีทน) หลักสูตรพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตสุรินทร์
  • พระครูปริยัติกิตติวรรณ (ได้ทุกทาง) หลักสูตรพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตสุรินทร์
  • พระอธิการอำพน จารุโภ (ดาราศาสตร์) หลักสูตรพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตสุรินทร์
  • ธนรัฐ สะอาดเอี่ยม หลักสูตรพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตสุรินทร์

DOI:

https://doi.org/10.14456/jasrru.2024.5

คำสำคัญ:

พระเจ้าจิตรเสน, อาณาจักรเจนละ, ยุคขอมโบราณ

บทคัดย่อ

         บทความวิชาการนี้มุ่งศึกษาถึงพระเจ้าจิตรเสนกับการสร้างราชอาณาจักรเจนละในยุคขอมโบราณ จากการศึกษา พบว่า พนมดงรักเป็นแหล่งประวัติศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุดในยุคของอาณาจักรเจนละ ซึ่งมีบทบาทต่อพุทธศาสนาที่เป็นแกนกลางของการสร้างประวัติศาสตร์ขอมโบราณในยุคนั้น พนมดงรักเป็นภูเขาที่ทอดตัวยาวกั้นพรมแดนระหว่างไทยกับกัมพูชาโดยเป็นที่ราบสูงจากแหล่งประวัติศาสตร์ในยุคขอมโบราณ ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 6-7 พระเจ้าจิตรเสนเป็นบุคคลสำคัญในการสร้างอาณาจักรเจนละ ในยุคขอมโบราณมีความเจริญรุ่งเรื่องสูงสุดในพุทธศตวรรษที่ 11-12 จากหลักฐานด้านสถาปัตยกรรมในศาสนสถาน โบราณวัตถุ พบศิลาจารึกของพระเจ้าจิตรเสนและแหล่งโบราณคดีที่สำคัญที่แสดงให้เห็นว่าในเขตพื้นที่ของพนมดงรักนั้น เป็นแห่งกำเนิดของการพัฒนาอาณาจักรขอมโบราณก่อนที่มีการสถาปนาศูนย์กลางแห่งอาณาจักรเจนละขึ้นที่ปราสาทวัดภูแขวงจำปาศักดิ์ ประเทศลาว พร้อมทั้งยังมีบทบาทต่อพุทธศาสนาที่สืบเนื่องทอดกันมาจนถึงปัจจุบัน

Downloads

Download data is not yet available.

References

กรมศิลปากร กรม. (2535). โบราณคดีเขื่อนปากมูล. กรุงเทพฯ : รุ่งศิลปีการพิมพ์.

คงเดช ประพัฒน์ทอง. (2529). โบราณคดีประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร.

ธิดา สาระยา. (2540). อาณาจักรเจนละ. กรุงเทพฯ : พิฆเณศ พริ้นท์ติ้ง เซ็นเตอร์.

ธิดา สาระยา.(2546). อาณาจักรเจนละ : ประวัติศาสตร์อีสานโบราณ. กกรุงเทพฯ : มติชน.

ธิดา สาระยา.(2538). อาณาจักรเจนละ : ประวัติศาสตร์อีสานโบราณ. กรุงเทพฯ : มติชน.

บุญเรือง คัชมาย์. (2553). จดหมายเหตุเรื่องเมืองเจนละ. สุรินทร์ : โรงพิมพ์รุ่งธนเกียรติ.

ศรีศักร วัลลิโภค. (2531). แอ่งอารยธรรมอีสาน. กรุงเทพฯ : พิฆเนศพพริ้นเติ้งเซ็นเตอร์.

ศรีศักร วัลลิโภค.(2546). แฉหลักฐานโบราณคดี พลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์ไทย แอ่งอารยธรรมอีสาน. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : มติชน.

สุภัทรดิศ ดิศกุล. (2546). ประวัติเมืองนครขอม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สามลดา.

สุภัทรดิศ ดิศกุล. (2532). แห่งประวัติเมืองพระนครของขอม. ศิลปวัฒนธรรม. 10(6) : 110-125.

สุริยวุฒิ สุขสวัสดิ. (ม.ร.ว.). (2523). การศึกษาทับหลังแบบเขมรในหน่วยศิลปากรที่ 6 (พิมาย). วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญามหาบัณฑิต สาขาโบราณคดีสมัยประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ : ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดีมหาวิทยาลัยศิลปากร.

อุไรศรี วรศะริน. (2545). ประชุมอรรถบท: รวมบทความวิชาการของศาสตราจารย์เกียรติคุณ ดร.อุไรศรี วรศะริน. กรุงเทพฯ : ภาควิชาภาษาตะวันออก มหาวิทยาลัยศิลปกร.

ทวิช จิตรสมบูรณ์. (2566). ขอม สยาม เขมร : ทฤษฎีใหม่ (ตอนที่ 1). [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : https://www.Gotoknow.org/posts/453669. สืบค้น 7 กุมภาพันธ์ 2566.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

02-01-2024

How to Cite

(ศรีทน) พ. ฐ., (ได้ทุกทาง) พ., (ดาราศาสตร์) พ. จ., & สะอาดเอี่ยม ธ. (2024). พระเจ้าจิตรเสนกับการสร้างราชอาณาจักรเจนละในยุคขอมโบราณ. วารสารราชภัฏสุรินทร์วิชาการ, 2(1), 71–88. https://doi.org/10.14456/jasrru.2024.5