The Origin and Evolution of Yantra in Lanna
Main Article Content
Abstract
This research aims to 1. study the evolution and origin of Yantra in Lanna and 2. analyze the Buddhist principles that appear in Lanna Yantra. This is a documentary research.
The research results found that the development of Yantra that appeared in Lanna society was influenced by the beliefs of Buddhism and Brahmanism since ancient times and was combined with the original animist religion in the area, resulting in a ritual belief to negotiate with the power of the sacred. Yantra is a symbol representing the ritual in Lanna society and uses Lanna Dharma letters to write Yantra. The Buddhist principles that appear in Lanna Yantra are found to include basic Buddhist principles such as the 5 precepts, the hymns praising the Triple Gem, and the 9 virtues of the Buddha. These are the basic principles that are found to use the abbreviation of each principle to write Yantra. It was also found that the person who performed the Yantra writing ceremony adhered to the principles of Buddhism in composing Yantra, such as the Tri-sikkha, the Brahmavihara, the laity, and the social spheres, etc.
Article Details
References
เกรียงไกร เกิดศิริ. (2551). พุกาม: การก่อรูปของสถาปัตยกรรมจากก้อนอิฐแห่งความศรัทธา. กรุงเทพมหานคร: อุษาคเนย์.
ณัฐธัญ มณีรัตน์. (2553). เลขยันต์ แผนผังอันศักดิ์สิทธิ์. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ.
ปวงคำ ตุ้ยเขียว. (2542). สารานุกรมวัฒนธรรมไทย ภาคเหนือ เล่มที่ 11. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสารานุกรมวัฒนธรรมไทย ธนาคารไทยพาณิชย์.
พระพิษณุพล สุวณฺณรูโป (รูปทอง). (2554). “การศึกษาหลักพุทธธรรมและคุณค่าที่ปรากฏยันต์เทียนล้านนา: กรณีศึกษาเฉพาะในเขตอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มณี พะยอมยงค์. (2543). ประเพณีสิบสองเดือนล้านนาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 4. เชียงใหม่: ส.ทรัพย์การพิมพ์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2564). พจนานุกรรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: นามมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
วทัญญู ฟักทอง. (2555). “จารึกพระมหาราชครูเชียงใหม่”. รวบรวมโดย อรพินท์ คำสอน และธิษณา วีรเกียรติสุนทร. กรุงเทพมหานคร: ศักดิโสภาการพิมพ์.
วรรธนะ มูลขำ. (2545). “ร่องรอยและอิทธิพลของคติพุทธศาสนามหายานที่มีต่อความเชื่อและพิธีกรรมพื้นบ้านในจังหวัดเชียงใหม่”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาโบราณคดีสมัยประวัติศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สามเณรธีทัต แจ้ใจ. (2559). “วิเคราะห์บทบาทการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของครูบาอภิชัยขาวปี”.วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุจิตต์ วงศ์เทศ. (2560). วัฒนธรรมร่วมอุษาคเนย์ในอาเซียน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: เรือนแก้วการพิมพ์.
เสมอชัย พูลสุวรรณ. (2560). รัฐฉาน(เมืองไต) พลวัตชาติพันธุ์ในบริบทประวัติศาสตร์และสังคมการเมืองร่วมสมัย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).
อินสม ไชยชมภู. (2552). ยันต์และคาถาของดีเมืองเหนือ. ลำพูน: ภิญโญ.
เอมอร ชิตตโสภณ. (2533). ความสัมพันธ์ระหว่างวรรณกรรมล้านนากับวรรณกรรมประจำชาติ. เชียงใหม่: ธนบรรณการพิมพ์.