Reforming Thai Education According to Buddhist Principles
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic article aims to study Thai educational reform according to Buddhist principles.
The results of the study found that Educational philosophy is the concepts, principles, and rules that define guidelines for organizing education. It is the principle of educational operations to achieve goals. It is like a compass that guides educators in conducting education in a systematic, clear, and reasonable manner. Educational reform according to Buddhism is a concept that requires the integration of Buddhist teachings into the Thai education system. To develop
children and youth to have complete skills in knowledge, behavior, and rational
analytical thinking in life. Developing Buddhist education into the policy development process until it became an educational reform policy So that the majority of Thai people who are Buddhists are well-behaved and act rightly. Live together in society in peace. Qualified and ready to participate in solving problems and participate in creating and developing Thai society to be even more prosperous.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จิตรกร ตั้งเกษมสุข. (2525). พุทธปรัชญากับปรัชญาการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: เคล็ดไทย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2541). แง่คิดข้อสังเกต เกี่ยวกับการปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.
พระมหาจรรยา สุทฺธิญาโณ. (2546). บทบาทของสถาบันพระพุทธศาสนากับการปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดีการพิมพ์.
พระมหาญาณวัฒน์ ฐิตวฑฺฒโน (บุดดาวงษ์). (2557). “การวิเคราะห์แนวคิดทางการศึกษาของพระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต)”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ภิญโญ สาธร. (2525). ปรัชญาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: มส.การพิมพ์.
วิจิตร ศรีสอ้าน. (2524). “การศึกษากับการพัฒนา” ในพัฒนาการศึกษา. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ศักดา ปรางค์ประทานพร. (2526). ปรัชญาการศึกษา ฉบับพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
สัมฤทธิ์ ยศสมศักดิ์ และคณะ. (2555). นโยบายสาธารณะ. กรุงเทพมหานคร: เอ็ม.ที.เพรส.
สาโรจ บัวศรี. (2518). “ปรัชญาการศึกษาในประเทศไทย”. ในจุดยืนและทิศทางการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: ม.ป.พ..
สุมิตร คุณานุกร. (2523). หลักสูตรและการสอน. กรุงเทพมหานคร: ชวนพิมพ์.
Christopher J. Lucas. (1970). What is Philosophy of Education. New York:
The Mc Millan Company.
Christopher J. Lucas. (1970). “Some Second Thoughts about Metaphysics in
Educational Theory”. Educational Theory. 20. (2): 129-142.
Dewey, J. (1944). Democracy and education: An introduction to the philosophy of education. New York: The Free Press.
Good, Carter V. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill Book.
George F. Kneller. (1971). An Introduction to the Philosophy of Education.
New York: John Willey and Sons Inc.
James E. McClellan. (1976). “The Roots of Reference”. Educational Theory. 26 (3): 310-318.
