การผลิตซ้ำทางสังคมวัฒนธรรมในพระพุทธศาสนา
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ในศึกษาเกี่ยวกับการผลิตซ้ำทางสังคมวัฒนธรรมในพระพุทธศาสนา ผลการศึกษาพบว่า รูปแบบการผลิตซ้ำ 1) รูปแบบนามธรรม ปรากฏในรูปแบบของความเชื่อในพระพุทธศาสนาขนบธรรมเนียมประเพณี พิธีกรรมต่าง ๆ อีกทั้งทัศนคติ และการอบรมสั่งสอนในการปฏิบัติตามหลักธรรมทางพุทธศาสนา 2) รูปแบบรูปธรรม หลักธรรมคำสอนทางพุทธศาสนาจากลักษณะมุขปาฐะพัฒนาเป็นลายลักษณ์อักษร และได้ถูกพัฒนาผสมผสานในลักษณะต่างๆ จากรูปแบบนามธรรมให้ปรากฏในรูปแบบ ได้แก่ วรรณกรรม จิตรกรรม ประติมากรรม สถาปัตยกรรม และรูปแบบของการผลิตเป็นสื่อสิ่งพิมพ์ และสื่ออิเล็กทรอนิกส์ การผลิตซ้ำทางสังคมวัฒนธรรมในพระพุทธศาสนาเป็นกระบวนการของการปรับปรนทางพระพุทธศาสนา โดยมีหลักการและระบบการที่เป็นไปตามแนวทางผสมผสานกับศาสตร์สมัยใหม่ มุ่งชี้วิถีทางโลกียวิสัยตั้งอยู่บนรากฐานไม่แสวงหาเชิงพาณิชย์ทันสมัยถ่ายทอดพระธรรมวินัยได้อย่างถูกต้อง คงรูปแบบตามหลักพุทธวจนะ และเป็นประโยชน์ให้สังคมอย่างทันสมัย
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ. (2539). สื่อส่องวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: มูลนิธิภูมิปัญญา.
กาญจนา แก้วเทพและสมสุข หินวิมาน. (2551). สายธารแห่งนักคิดทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองและสื่อสารศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ภาพพิมพ์.
ฉวีวรรณ สุวรรณาภา. พระพุทธศาสนากับวัฒนธรรมไทย. แหล่งที่มา: https://www.mcu.ac.th/article/detail/405 [31 พฤศจิกายน 2568].
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2539). นิติศาสตร์แนวพุทธ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มูลนิธิพุทธธรรม. (2545). จัดระเบียบสังคมตามคตินิยมแห่งสังฆะ. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มูลนิธิพุทธธรรม.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์.พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสมจินต์ สมฺมาปญฺโญ. (2568). กำเนิดและพัฒนาการแห่งพระพุทธรูป. แหล่งที่มา: https://www.mcu.ac.th/article/detail/502 [3 กันยายน 2568].
ปรุตม บุญศรีตัน. (2550).รูปแบบการตีความคัมภีรในพระพุทธศาสนาเถรวาท. (ดุษฎีนิพนธ ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา บัณฑิตวิทยาลัย). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลง กรณราชวิทยาลัย.
สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. โครงการพัฒนาระบบสารสนเทศด้านล้านนาคดีศึกษาเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิต. แหล่งที่มา : http://www.sri.cmu.ac.th/~elanna/ symbollanna/index.html. [3 กันยายน 2568].
สุพิศวง ธรรมพันทา. (2543). มนุษย์กับสังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ภูมิไทย.
เสฐียรพงษ์ วรรณปก. (2543). คำบรรยายพระไตรปิฏก.พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
Grisworld, Wendy. (2004). Cultures and Societies in a Changing World. Thousand Oaks: Pine Forge Press.
Keyton, Joann. (2005). Communication & Organizational Culture.Thousand Oaks: Sage Publications.