การศึกษาวิเคราะห์ตำนานพระธาตุเจ้าจอมยอง
Main Article Content
บทคัดย่อ
ประวัติความเป็นมาและพัฒนาการตำนานพระธาตุเจ้าจอมยอง พบว่า เป็นตำนานทางพุทธศาสนา และตำนานของชาติพันธุ์ไทลื้อ หรือไทลื้อเมืองยอง รัฐฉาน สาธารณรัฐแห่งสหภาพพม่า และได้แพร่กระจายในภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย ในปัจจุบันมีการสำรวจพบว่ามีไม่น้อยกว่า 15 สำนวน โดยมีเนื้อหาแบ่งได้เป็น 2 ส่วน คือ 1) ตำนานฝ่ายวัด หรือตำนานทางพระพุทธศาสนา 2) ตำนานฝ่ายเมือง มีเนื้อหาเกี่ยวกับบ้านเมือง กษัตริย์ ขุนนาง ผู้นำบรรพบุรุษ ความเป็นมาของชุมชนชาวไทยอง ในการศึกษาลักษณะการประพันธ์ของตำนานพระธาตุเจ้าจอมยองพบว่า ลักษณะการประพันธ์มีรูปแบบลักษณะร้อยแก้ว โดยมีเนื้อหาที่สืบทอดเป็นวรรณกรรมมุขปาฐะ และวรรณกรรมลายลักษณ์ เกี่ยวกับประวัติศาสตร์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาผสมผสานกับประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์ของชาวไทยอง ในเนื้อหาตำนานพระธาตุเจ้าจอมยอง พบว่า คุณค่าด้านวรรณกรรมมีเอกลักษณ์การถ่ายทอดความเชื่อในสังคมล้านนา คุณค่าด้านประวัติศาสตร์ คุณค่าด้านการเมืองการปกครอง คุณค่าด้านจริยธรรม ด้านคติธรรม ในส่วนของบทบาทและอิทธิพลปรากฏหลักฐานเชื่อมโยงในด้านสังคมวัฒนธรรม ด้านจารีตประเพณี พิธีกรรม และด้านพุทธศิลป์ในล้านนา
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
เพ็ญสุภา สุขคตะ ใจอินทร์และเจษฎา สอนบาลี. (2556). เอกสารประกอบการประชุมเสวนาเชิงประชาพิจารณ์เรื่องภาษา ศาสนา ศิลปะ และพิธีกรรมของชาวไทยอง : มองผ่านเทวบุตรหลวง. ลำพูน : ฝ่ายการศึกษา เทศบาลตำบาลเวียงยอง ลำพูน.
ทวี สว่างปัญญางกูร. (2527). ตำนานเมืองยอง. สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ : เชียงใหม่.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่และพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติหริภุญชัย. (2549). “สืบสานภูมิปัญญาและวัฒนธรรมชาวไทยอง รากเหง้า ความเคลื่อนไหว และความเปลี่ยนแปลง”. เอกสารประกอบการประชุมสัมมนาทางวิชาการ, เนื่องในวาระครบรอบ 200 ปี แห่งการตั้งถิ่นฐานชาวไทยองในลำพูนและล้านนา. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ศิราพร ณ ถลาง. (2563). ทฤษฎีคติวิทยา : วิธีวิทยาในการวิเคราะห์ตำนาน-นิทานพื้นบ้าน. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิภา จำปาวัลย์. (2556). ชาติพันธุ์ไทยในจังหวัดลำพูน,“ชาติพันธุ์พื้นราบในล้านนา”. เชียงใหม่ : สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
แสวง มาละแซม. (2543). คนยองย้ายแผ่นดิน. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อานนท์ กาญจนพันธุ์. (2529). สถานภาพปัญหาและทิศทางการศึกษาพัฒนาการทางประวัติศาสตร์และสังคมล้านนา (2430 – 2529). เชียงใหม่ : ภาควิชาสังคมวิทยามานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อุษณีย์ ธงไชย. (2540). จารึกและตำนานหลักฐานที่สร้างขึ้นภายใต้อิทธิพลของพุทธศาสนาลังกาวงศ์. เชียงใหม่ : ภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.