Curriculum Development to Enhance Knowledge about Children with Special Needs for Pre-service Teachers
Keywords:
Enhancing Knowledge Curriculum, Children with Special Needs (CNSs), Attention-deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), Pre-service Teachers (PSTs)Abstract
This research aimed to 1) develop and determine the quality of a curriculum designed to enhance pre-service teachers’ (PSTs) knowledge about children with special needs (CSNs), 2) determine the effectiveness of the developed curriculum in terms of: 2.1) PSTs’ knowledge, and 2.2) their satisfactions with the curriculum. This mixed-methods study employing the Research and Development approach was conducted with 45 PSTs. Research tools included: 1) a curriculum quality assessment form, and an implementation manual; 2) a knowledge assessment form for PSTs, rated at the highest quality level (mean = 4.70, S.D. = 0.38), and a satisfaction questionnaire, rated at the highest quality level (mean = 4.75, S.D. = 0.31). Data were analyzed using mean, standard deviation, and content analysis.
The results showed that firstly the developed curriculum consisted of six key components: 1) principles and rationale: PSTs needed to have knowledge of CSNs to effectively support them; 2) objectives: to enhance PSTs’ knowledge about CSNs; 3) curriculum structure: comprised of 5 learning units; 4) learning activities: included 6 hours of theoretical instruction; 5) instructional materials and learning resources: consisted of presentation software and training handouts, and 6) assessment and evaluation: knowledge assessment was conducted. The curriculum quality was rated at the highest level (mean = 4.65, S.D. = 0.40), and the curriculum implementation manual was also rated at the highest quality (mean = 4.70, S.D. = 0.38) and secondly, the effectiveness of the curriculum implementation revealed that 1) PSTs had a high level of knowledge about CSNs (mean = 4.27, S.D. = 1.25), and 2) they also expressed the highest level of overall satisfaction with the curriculum (mean = 4.74, S.D. = 0.52). A recommendation was made to increase the amount of instructional time in the curriculum. Teacher education institutions and schools with students with disabilities are encouraged to adopt this curriculum and its development process as a foundation for standard curriculum design. This will support learner development and foster collaboration between pre-service teachers and mentor teachers in delivering special education services.
Downloads
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2560 – 2564).กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
_______. (2562). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง มาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาการศึกษา (หลักสูตร 4 ปี) พ.ศ. 2562 (6 มีนาคม). กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
คณะกรรมการคุรุสภา. (2556, 12 พฤศจิกายน). ประกาศคณะกรรมการคุรุสภา เรื่อง สาระความรู้ สมรรถนะและประสบการณ์วิชาชีพของผู้ประกอบวิชาชีพครู ผู้บริหารสถานศึกษา ผู้บริหารการศึกษาและ ศึกษานิเทศก์. ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 130 ตอนพิเศษ 150 ง. หน้า 43 - 54.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2564). การพัฒนาหลักสูตร: จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 8). นนทบุรี: เอ็มดี ออล กราฟฟิค.
ประภัทร์ กุดหอม. (2560). การพัฒนาหลักสูตรเสริมตามแนวคดิเมตาคอกนิชันและ การเรียนรู้ โดยใช้บริบทเป็นฐานเพื่อเสริมสร้างทักษะและกระบวนการ ทางคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
มารุต พัฒผล. (2567). การวิจัยและพัฒนาเพื่อการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: ศูนย์นวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 9). นครปฐม: ศูนย์วิจัยและพัฒนาทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560. (6 เมษายน 2560). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก, หน้า 1 - 90.
รุ่งทิวา ปุณะตุง. (2560). การพัฒนาหลักสูตรเสริมเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการรู้สารสนเทศ ตามแนวคิดการเรียนรู้แบบผสมผสานและการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษา ตอนปลาย. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
วิชัย วงษ์ใหญ่, และมารุต พัฒผล. (2558). จากหลักสูตรแกนกลางสู่หลักสูตรสถานศึกษา: กระบวนทัศน์ใหม่ของการพัฒนา (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จรัลสนิทวงศ์.
วิชิตา ชะนะเกตุ. (2557). การพัฒนาหลักสูตรเสริมเพื่อเสริมสร้างการคิดอย่างมีวิจารณญาณ. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สิทธิพล อาจอินทร์. (2563). การพัฒนาหลักสูตร (พิมพ์ครั้งที่ 5). ขอนแก่น: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุทัศน์ นาคจั่น, ปัญญา ทองนิล, วิชิต สุดตา, สริตา บัวเขียว, พวงเพ็ญ สว่างใจ, และจุฬาภรณ์ ศรีรังสรรค์. (2561). รูปแบบการผลิตครูที่มีคุณภาพในศตวรรษที่ 21. สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา: กระทรวงศึกษาธิการ.
แสง โชติบุญ. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างความฉลาดทางสุขภาวะตามแนวคิดการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมและการเรียนรู้โดยการกำกับตนเอง สำหรับนักเรียน ระดับประถมศึกษา. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
Bronfenbrenner, U. (1979). The Ecology of Human Development: Experiments by Nature and Design. Cambridge, MA: Harvard University Press.
_______. (1989). Ecological System Theory. Analysis of Child Development, 6, 187 - 249.
Colangelo, N., & Davis, G. A. (Eds.). (2003). Handbook of Gifted Education (3rd ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Florian, L., & Black-Hawkins, K. (2011). Exploring Inclusive Pedagogy. British Educational Research Journal, 37(5), 813 – 828. https://doi.org/10.1080/01411926.2010.501096.
Oliva, P.F. (2009). Developing The Curriculum (7th ed.). Boston, MA: Allyn & Bacon.
Saylor Alexander, W., & Lewis, A., J. (1981). Curriculum Planning for Better Teaching and Learning. In. New York: Holt Rinehart & Winston.
Saylor, J., G., & Alexander, W. M. (1974). Planning Curriculum for Schools. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Taba, Hilda. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcourt, Brace and World.
Tyler, R. W. (1969). Basic Principles of Curriculum and Instruction. Chicago: The University of Chicago press.
UNESCO. (2020). Inclusive Education: Achieving Education for All by Including Those Who are Excluded. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. https://uneS.D.oc.unesco.org/ark:/48223/pf0000374332.
