บทบาทของวัดสำหรับเป็นสถานที่พึ่งพิงทางจิตใจสำหรับผู้สูงวัย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มุ่งเน้นการวิเคราะห์บทบาทของวัดในฐานะที่พึ่งพิงทางจิตใจสำหรับผู้สูงวัยในสังคมไทย วัดได้กลายเป็นศูนย์กลางทางจิตวิญญาณที่สำคัญ โดยให้บริการหลากหลายรูปแบบแก่ผู้สูงวัย ตั้งแต่การให้คำปรึกษาทางจิตใจ การสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ การดูแลสุขภาพแบบองค์รวม ไปจนถึงการเป็นที่พักพิงในยามที่ประสบปัญหา จากการศึกษาเอกสาร พบว่าวัดมีบทบาทสำคัญในการสนับสนุนสุขภาพจิตของผู้สูงวัยผ่าน 5 มิติหลัก ได้แก่ การสร้างความหมายและจุดมุ่งหมายในชีวิต การสร้างเครือข่ายสังคม การให้การปรึกษาและคำแนะนำ การช่วยเหลือด้านวัตถุและการดูแลสุขภาพ และการเตรียมความพร้อมสำหรับการจากไป การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าวัดยังคงเป็นสถาบันที่มีความสำคัญต่อการดูแลผู้สูงวัยในสังคมไทยแม้ในยุคที่สังคมเปลี่ยนแปลงไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรรณิการ์ วงศ์ตระหง่าน. (2565). “บทบาทของสถาบันศาสนาในสังคมผู้สูงอายุ”. วารสารสังคมศาสตร์. 45(2): 123-145.
ประภาส ปิ่นตบแต่ง. (2564). “วัดกับการดูแลผู้สูงวัยในสังคมไทย”. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา. 15(1): 56-78.
พระครูสังวรคุณาธิการ สมชาย ถาวโร. (2563). “การพัฒนาบทบาทของวัดในการดูแลผู้สูงอายุ”. วารสารสงฆ์ไทย. 28(3): 89-102.
วิจิตร อาวรณ์. (2562). “ความหมายของวัดในชีวิตผู้สูงอายุ: การศึกษาเชิงคุณภาพ”. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.37(2) : 234-256.
สมศักดิ์ บูรณกิจ. (2561). “เครือข่ายสนับสนุนทางสังคมของผู้สูงอายุในชุมชนเมือง”. วารสารสวัสดิการสังคม. 12(4): 45-62.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2023). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2566. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
Becker, G., Xander, C. J., Blum, H. E., Lutterbach, B., Momm, F., Gysels, M., & Higginson, I. J. (2007). “Do religious or spiritual beliefs influence bereavement? A systematic review”. Palliative Medicine. 21(3): 207-217.
Cornwell, E. Y., & Waite, L. J. (2009). “Social disconnectedness, perceived isolation, and health among older adults”. Journal of Health and Social Behavior. 50(1): 31-48.
Holt-Lunstad, J. (2018). “Why social relationships are important for physical health: A systems approach to understanding and modifying risk and protection”. Annual Review of Psychology. 69: 437-458.
Koenig, H. G. (2009). “Research on religion, spirituality, and mental health: A review”. The Canadian Journal of Psychiatry. 54(5): 283-291.
Koenig, H. G., & Larson, D. B. (2001). “Religion and mental health: Evidence for an association”. International Review of Psychiatry. 13(2): 67-78.
Pargament, K. I. (2007). Spiritually integrated psychotherapy: Understanding and addressing the sacred. Guilford Press.